Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Let the sunshine in!


Εδώ είμαστε, νέα αρχή νέα διάθεση Αφήνουμε πάντα πίσω. Ότι μας χαλάει και ότι δεν άξιζε τον κόπο. Γιατί παίδες μια είναι η ζωη, γιατί να την χαραμίζεις με ανώφελες και ανώριμες σκέψεις. Το είπε και ο "σοφός" κολλητός αν και ακόμα ΚΑΙ αυτός κατάφερε να ξεγελαστεί...! (Να την ακούτε την ξανθιά ρεεεε)

Μόνιμος τόπος αναζήτησης θετικής αύρας η Θεσσαλονίκη μου! Ξέρει πάντα να με αποζημιώνει Και αυτή και οι κάτοικοι της.
Γ' αυτό και εγώ δεν χαλάω χατήρι σε κανέναν από τους δυο.

Μετά από ώρες συζητήσεων και αναλύσεων ένα πράγμα κρατάμε, τις στιγμές. Γιατί από κουβέντες και υποσχέσεις παίδες, φλομώσαμε όλοι μας. "Άκου και γέλα" είναι το νέο σύνθημα που επικρατεί στη παλιοπαρέα.

Υπάρχει ένα ρητό που είχα ακούσει κάποτε και το βρήκα μετέπειτα και σε στάμπα μπλούζας: "Ζωή είναι ότι σου συμβαίνει ενώ εσύ κάνεις άλλα σχέδια", όπως επίσης και το " Όταν εσύ κάνεις σχέδια ο θεός γελάει" μαζί και ο πατέρας μου θα συμπληρώσω. Μου λείπει όσο ποτέ, και τώρα ακόμη περισσότερο, αλλά ξέρω πως ότι αναποδιά έρχεται στη ζωή μου είναι καθαρά γιατί έτσι πρέπει. Οπότε και το αποδέχομαι!

Το να κάνεις αυτοκριτική στον εαυτό σου είναι μαγκιά. Το να ξέρεις τα λάθη σου και να τα παραδέχεσαι είναι σεβασμός τόσο προς σε εσένα όσο και προς τον περίγυρό σου. Το να κρατάς κακίες και να κουβαλάς αρνητική ενέργεια το μόνο που καταφέρνεις είναι να ρίχνεις την δική σου διάθεση και έπειτα και τον ανθρώπων που είναι στο πλάι σου. Το να ξέρεις να συγχωρείς είναι μακράν ότι πιο "αρχιδάτο" έχω ακούσει και εχω πράξει ποτέ. Σπάνιο μεν ντόμπρο δε.
Στην μισο-ηλιόλουστη Αθήνα χαζεύω από το τεράστιο παράθυρο του γραφείου μου και χαμογελάω μετά από κάτι εικοσιτετράωρα αϋπνίας και αφαγίας! Ξαφνικά πεινάω πολύ, κυριολεκτικά και μεταφορικά! Η δουλειά είναι λιγοστή ο χρόνος για αναζήτηση και ακόμη περισσότερες στιγμές, πολύς! Μπόρα είναι θα περάσει. Εχω περάσει και πολύ χειρότερα και στάθηκα όρθια.

Ιf tomorrow never comes...λέει ένα τραγούδι τι θα έκανες? Εγω σίγουρα δεν θα με χαράμιζα γιατί αξίζω κάτι παραπάνω απ' ότι μου πλασάρουν!Εσύ?
So let the sunshine in!
Τα βόρειο - Ελλαδίτικα σέβη μου!
ΥΓ. Συνοικέσια δεν δεχόμαστε, πλέον. Κρατήστε τα για τις αδερφές σας. Εμείς καήκαμε,αρκετά!

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα λένε. Και μάλλον κάτι παραπάνω θα ξέρουν όσοι και το λένε και το πράττουν Λαμπρά ως εδώ Και επειδή εγώ γενικά είμαι ανάποδη θα ρωτήσω γιατί η άμυνα να μην είναι η καλύτερη επίθεση? Να αμύνεσαι δηλαδή προκειμένου να μην δεχτείς "γκολ"?(σε ελεύθερη μετάφραση) και παράλληλα να ανεβαίνεις, βοηθώντας στο σκοράρισμα. Πολυεργαλείο ένα πράγμα! . Αν αμυνθείς σωστά και δεν είσαι Βύντρα, κάτι γίνεται. Αν πάλι είσαι Λουκάς θα το ρουφήξεις το μπαλάκι και δεν θα μιλήσεις και καθόλου. Το μόνο που σου μένει είναι να κυνηγήσεις την "ανατροπή"...

Σε ποδοσφαιρική διάλεκτο το σημερινό μου κείμενο, επηρεασμένη μάλλον από τη Σαββατοκυριακάτικη εμπειρία μου και σε συνδυασμό πάντα με την ανατροπέλα του αιώνα - για τα πράσινα δεδομένα- του Παναθηναϊκού απέναντι στη Ρόμα.


Συνήθως επιτίθεμαι, προκειμένου να πετύχω το στόχο μου. Να σκοράρω στη ζωη μου. Αλλωστε αν δεν ρισκάρεις, ελάχιστα καταφέρνεις κατ εμέ.


Σήμερα ανακάλυψα και την αμυντική πλευρά του εαυτού μου. Κάλυψα την αριστερή μου πλευρά με περίσσια ευκολία και απέδειξα για ακόμη μια φορά πόσο μέσα πέφτω στις προβλέψεις μου αναφορικά με τις δυνάμεις του επιθετικού που βρέθηκε απέναντι μου. Δεξιοπόδαρος με ευχέρεια στη κίνηση, όχι όμως και τόσο καλός στο σκοράρισμα. Βλέπεις μερικά πράγματα είναι δύσκολο να τα προβλέψεις, σου βγαίνουν στη πορεία.


Στον δικό μου αγώνα, δεν υπήρξε νικητής. Ξερό Χ ήταν. Με μηδαμινές φάσεις και πολλά οφσάιντ...! Στην αναμέτρηση του Β' γύρου, δεν ξέρω πιο θα ναι το αποτέλεσμα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έχω αποφασίσει στα σίγουρα... ποια "θέση" μου ταιριάζει περισσότερο!
Τα...ποδοσφαιρικά σέβη μου!



ΥΓ: Τελικά η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση ή το αντίστροφο?