Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

Άνοιξη: coming soon!

Όταν αρχίζουν αυτές οι ηλιόλουστες μέρες στην Αθήνα να μας χτυπούν την πόρτα, όση γκρίνια ή γκίνια και κλεισούρα έφερε ο Χειμώνας ξεχνιέται αστραπιαία. Όταν σε όλη την Ευρώπη επικρατούν πολικές θερμοκρασίες και εσύ έχεις 19 βαθμούς Κελσίου ενώ παράλληλα παρατηρείς δειλά δειλά τους πρώτους λουόμενους στις παραλίες καταλαβαίνεις γιατί αυτή η χώρα είναι ευλογημένη. Όσα και αν περάσει όσα και αν τραβάει από εξωγενείς παράγοντες, την τρέλα που κουβαλάνε τόσο οι άνθρωποι που κατοικούν σε αυτή όσο και οι θερμοκρασίες δεν θα μπορέσουν να την αλλάξουν.
Γιατί, ναι. Έχουμε δικούς μας ρυθμούς. Ναι, αγαπάμε τον ήλιο μας, τις συνήθειες μας την τρέλα μας τις παρέες μας. Αγαπάμε να ζούμε για να βλέπουμε τους διπλανούς μας γελαστούς. Ίσως όχι όλοι μας, αλλά οι περισσότεροι από εμάς.

Χρόνια τώρα ο ήλιος όσο καταστροφικός κι αν ειναι για το δέρμα παράλληλα είναι και ένας είδος "αντιβίωσης" για αυτό τον πολύ περίεργο ιό που ονομάζεται πεσμένη διάθεση, αποξένωση και πολλά ακόμα. Γιατί όταν έχεις την δυνατότητα να μπεις στο αυτοκίνητο σου και να κάνεις μια βόλτα στην παραλία πλάι σε οικογένειες, αγαπημένα ζευγάρια και γενικά εικόνες αγάπης και γαλήνης ο ίδιος σου ο εαυτός γαληνεύει. Παροδικά?Έστω και παροδικά η γαλήνη που μπορεί να αποφέρει δεν συγκρίνεται με καμία βροχή. Ειδικά όταν αυτή φωλιάζει στην ψυχή.

Οι ηλιόλουστες μέρες ήρθαν νωρότερα από όσο περίμενα. Αχάριστη δεν είμαι, δεν θα γίνω τώρα. Καλοδεχούμενες να είναι και να μείνουν μαζί μας για καιρό. Γιατί ποιός δεν έχει ανάγκη από λίγο ανεμελιά περπατώντας σε μια ηλιόλουστη παραλία? Ποιος δεν είπε αλήθειες σε μια τέτοια βόλτα?Όλοι μας..Γιατί οι ιστορίες της Θάλασσας έχουν πάντα την δική σου χάρη. Ειδικά όταν συνοδεύονται από ηλιόλουστες ημέρες. ...Τα σέβη μου!