Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014

Summer rules..

Ανάσες, πολλές ανάσες οι φετινή άδεια. Και δεν έχει  τελειώσει ακόμα.Τόσες εικόνες, αλλές τόσες στιγμές, πολλά χαμόγελα, χαρές, φίλοι ακόμη και εχθροί. Από όλα έχει ο μπαξές ..

Λίγο πριν αναχωρήσει το καράβι για Χανιά, ο γαμπρός πλέον της δουλειάς ήταν κατηγορηματικός: Μην διανοηθείς να ασχοληθείς σε παρακαλώ με την δουλειά όσο θα λείψεις και κυρίως μην με πάρεις τηλέφωνο να μου πεις ότι σου λείψαμε. Θα σε βρίσω.
Του χαμογέλασα
α γιατί με ήξερε και με ήξερα. Κι όμως, τον πήρα μόλις ένα τηλέφωνο και ασχολήθηκα με τα τηλέφωνα που χτύπησαν ελάχιστα από ότι  συνήθιζα στο παρελθόν κατά την διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών. Σημειώνω μια πρόοδο στα 33 μου χρόνια. Κάτι είναι κι αυτό.

Πολλά συναισθήματα ο φετινός καλοκαιρινός ήλιος, ο οποίος μπορεί αν άργησε κατά ένα μήνα μιας και ο Ιούνιος θύμιζε Νοέμβρη, αλλά μας αποζημίωσε κατά πολύ ο Ιούλιος και μέχρι στιγμής και ο Αύγουστος ξύλο να χτυπήσω.








Τα Χανιά μας καλωσόρισαν ακόμη και χωρίς τον δικό μου "ήλιο" στην παρέα και οι ολιγοήμερες διακοπές για πρώτη
 φορά φάνηκαν τόσο λίγες που δεν έφτασαν να γεμίσουμε όσες όμορφες εικόνες δίνει απλόχερα αυτή η πόλη και οι κάτοικοί της. Η ελληνογερμανίδα σπιτονοικοκυρά μας φέρθηκε άψογα (είπαμε παντού Γερμανοί) και  εμείς ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το μέλλον σε όσα δεν προλάβαμε να γευτούμε. Και ήταν πολλά μιας και η ζυγαριά φωνάζει!

Επιστροφή στην άδεια - δόξα το θεό - Αθήνα και η τελευταία εβδομάδα μακρυά από την ρουτίνα της δουλειάς για πρώτη φορά μου φαίνεται λίγη. Δεν τις χόρτασα τις φετινές διακοπές, όχι. Έπιασα τον εαυτό μου να μην θέλει να επιστρέψει, να μην θέλει να ασχοληθεί με Γερμανία, μουντομπάσκετ,ποδόσφαιρο κτλ. Μόνο να κοιτά ένα ταβάνι θέλει ή έναν ουρανό. Για πόσο δεν ξέρω. Ήταν ζόρικος χειμώνας τελικά. Τώρα το αντιλαμβάνομαι περισσότερο από ποτέ.

Από όλα όσα έζησα και ζω ακόμα ευγνωμονώ το θεό, για όσους αγαπώ και με αγαπούν το ίδιο. Ακόμα κι αν δεν είναι δίπλα μου, η αύρα τους είναι πάντα τριγύρω. Για εκείνον τον κύριο που γνώρισα όμως στον ΕΔΟΕΑΠ 2 ημέρες πριν οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ...Για εκείνον τον άνθρωπο που φρόντισε να μου δώσει να καταλάβω καλά ότι οι άνθρωποι που παλεύουν στην ζωή τους είναι οι πραγματικοί νικητές. Να σας έχει ο θεός καλά και να χαίρεστε τα αποτελέσματα των κόπων σας. Μπορεί να μην έμαθα το όνομα σας, θα μου μείνει όμως αξέχαστη η ιστορία σας...

Καλό υπόλοιπο Αυγούστου σε όλους μας...Τα σέβη μου.