Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Be my varietine!

Οι βραδινές βάρδιες δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου! Γιακ! Είσαι μόνος σου, στα σκοτάδια της αίθουσας και η ριμαδο ώρα δεν περνάει με τίποτα!!!!! Που θα πάει θα περάσει και αυτή η μέρα και θα αλωνίσουμε και πάλι, ελέω διπλού ρεπό!

Αντίστροφη μέτρηση για το ντέρμπι, ένας Θεός ξέρει με τι διάθεση θα μας βρει μετά της 9 το Σαββατόβραδο, αλλά ομολογώ μια θετική αύρα την έχω για την έκβαση του αποτελέσματος. Όχι δεν έχω πίστη, θετική αύρα έχω! Εχει τεράστια διαφορά! (γκουχου γκουχου)

Τα περί Βαριεντίνου δεν τα σχολιάζω, έχω κάνει εκτενή ανάλυση σε παλαιότερο τεύχος! Η χαρά του εμποράκου που δεν ξεπούλησε εμπόρευμα! Όταν είσαι ερωτευμένος... γιορτάζεις κάθε δευτερόλεπτο της ημέρας. Δεν χρειάζεσαι επετείους! Εγώ πάλι που δεν είμαι ερωτευμένη, φρόντισα να δω το χιλιοαγαπημενο "Forrest Gump" και να ρίξω έναν ύπνο τεράστιου βεληνεκούς! Είμαι εκτός κλίματος ρε, το ξέρω, αλλά το γουστάρω! Γιατί ώς γνωστόν, κανείς δεν με παρεξηγεί καθότι δεν "καταλαβαίνω"! (είναι must τον τελευταίο χρόνο)

Και επειδή στο υποσχέθηκα εσένα εκεί στα πολύ Νότια (μετά Γλυφάδος μεριά) η επόμενη ταινία είναι όλη δική σου! Γιατί οι υποσχέσεις δίνονται  για να τηρούνται, όπως και οι "λέξεις" λέγονται για να εννοούνται. Όχι απαραίτητα βέβαια από όλους!

ΥΓ: Προσπάθησε λίγο παραπάνω. Νομίζω οτι μπορείς... Έρχεται η Άνοιξη όπου νάναι, πλησιαζουν και τα γενεθλια μου! Οπότε, ελπίζω να πάρω το πιο ωραίο δώρο που είχα ποτέ μου! ;) Τα σέβη μου!

Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2011

Μετανιώνω άρα μαθαίνω?

Η λέξη και μόνο μετανιώνω, μου προκαλεί από μόνη της μια αναγούλα. Μετανιώνω, δηλαδή αυτό που ήθελα να κάνω, ή ακόμα και έκανα αυθόρμητα ήταν τόσο λάθος η κατάληξη του που με φέρνει σε σημείο να αμφιβάλλω για τον ίδιο μου τον εαυτό.
Σε πρόσφατη κουβέντα που είχα, ο Σπύρος μου τόνισε πως οι άνθρωποι πρέπει να μετανιώνουν για τα λάθη τους γιατί έτσι δεν τα επαναλαμβάνουν. Ναι καλά, είπα. Πόσες φορές έχω ακούσει και εγώ προσωπικά και όλοι μας, μετανιωμένους ανθρώπους για τα λάθη τους τα οποία σε πολύ κοντινό διάστημα έχουν επαναλάβει χωρίς να θυμούνται ΚΑΝ, την τελευταία φορά στην οποία ήρθαν αντιμέτωποι με αυτά.

Την τελευταία φορά στην οποία ορκίστηκαν, έκλαψαν, ξεστόμισαν την λέξη έχω μετανιώσει.
Λίγοι κατ' εμέ μετανιώνουν ειλικρινά για κάποιες συμπεριφορές αρνητικές ή μη στη  ζωή τους. Και αυτό γιατί έχουν κατανοήσει το "λάθος" τους, έχουν βρει σε μεγάλο βαθμό την πηγή του προβλήματος που τους δημιουργεί αρνητική συμπεριφορά και εν συνεχεία αρνητικά αποτελέσματα στην προσωπική τους ζωή αλλά και γενικά στην καθημερινότητά τους.

Όταν ρωτήθηκα για το τι έχω μετανιώσει στη ζωή μου, λίγο πριν αποχαιρετήσω το νούμερο 2 όταν θα με ρωτάνε την ηλικία μου σε ένα μήνα,  ήξερα κατευθείαν την απάντηση στο ερώτημα.
"Μια φορά πριν κάμποσα χρόνια, που δεν υπήρξα ειλικρινής. Όχι προς στον άλλο, καθαρά στον εαυτό μου. " Ευτυχώς για μένα ήταν πιο αποφασιστικός ο άλλος και με βοήθησε πολύ να ξεδιαλύνω το εγωιστικό τοπίο μέσα μου και να δω τα πράγματα πιο καθαρά. Αυτό τότε, ναι θα ήταν ένα μεγάλο λάθος, ένα λάθος ζωής το οποίο ευτυχώς δεν πλήρωσα ακριβά. Είχα πάνω μου, και πλήρωσα "μετρητοίς".

Από τότε, ορκίστηκα να μην μετανιώσω ποτέ στη ζωή μου για οτιδήποτε. Και δεν είναι εγωιστικό, αυτό που λέω. Ήθελα απλά να στηρίζω τις όποιες επιλογές έκανα η ίδια , γιατί μεταξύ μας κανείς δεν σε πιέζει να κάνεις κάτι, χωρίς μετά να καταλήγω στα πατώματα παρέα με κοψωφλέβικα τραγούδια. Όχι πως δεν το έκανα μέχρι σήμερα, φυσικά και το έκανα Και σε απλό αλλά ακραίο βαθμό. Μέσα μου όμως ήξερα πως ευθύνομαι εξολοκλήρου για το αρνητικό της έκβασης της υπόθεσης , καθώς ηταν θέμα άστοχης επιλογής δικής μου.  Δεν τις μετάνιωσα ποτέ, όμως ακόμα και εκείνες που δεν είχαν την κατάληξη που επιθυμούσα - ευχόμουν και πιθανότατα να εύχομαι και στο μέλλον. Ήταν όλες δικές μου!

Φυσικά και υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι κάνουν το ένα λάθος πίσω από το άλλο, για τα οποία δεν τους καίγεται καρφί για το αποτέλεσμα ή τις συνέπειες και προτιμούν να ζουν στα άκρα. Κ' αυτοί μέρος του παιχνιδιού είναι.

Εντέλει συνειδητοποιώ η λέξη μετανιώνω, όπως και το "πρέπει" είναι εντελώς υποκειμενικές λέξεις. Αν θες τις χρησιμοποιείς, αν πάλι δεν θες απλά τις ακούς να ηχούν στα αυτιά σου...

Σαββατόβραδο, μετά από μια έντονη μέρα και η ηρεμία του σπιτιού παρέα  με τα καλά νέα της μεγαλειώδους νίκης της Γιουνάιτεντ επί της μισητής Σίτι, μου φτιάχνουν την στάσιμη διάθεση. Αν συνοδευτεί και με νίκη του Παναθηναϊκού επί της ΑΕΚ, αύριο με βλέπω στα καλύτερά μου! Τώρα πως συνδέονται όλα αυτά? Το δικό μου το κεφάλι κάνει περίεργους συνειρμούς... Τα σέβη μου!

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Stay the night...!

Υπάρχουν τραγούδια που και στην πιο κατσουφιασμένη μέρα της ζωής σου, μπορούν και μόνο με τον ήχο να σου αλλάξουν 180 μοίρες τη διάθεση. Χαρούμενες νότες, γαλήνια μουσική, όμορφες εικόνες, και ήχο από κύμα. Όλα αυτά μαζεμένα σε ένα τραγούδι, από τον κατά πολλούς γλυκανάλατο, James Blunt. Stay the night, το οποίο μας α΄ρσει, έτσι χωρίς ιδιαίτερο λόγο, χωρίς να θέλουμε απαραίτητα κάποιον δίπλα μας την βραδιά που θάρθει.

Αυτός ο άνθρωπος καταφέρνει πάντα να με εκπλήσσει. Μετά το "Carry you home" που ακούστηκε στον υπολογιστή μου εκατομμύρια φορές και άλλες τόσες στο αυτοκίνητο, και το "Goodbye my lover" που θα μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου για διαφορετικούς λόγους, και σε διαφορετικές εποχές κατάφερε για ακόμη μια φορά, να με κάνει να ταξιδέψω, αυτή τη φορά πιο χαρούμενα!Keep guitaring my friend!

Μετά από μια ιατρική "φροντίδα "που με κράτησε σπίτι για 3 μέρες, σιγά σιγά αναρρώνω, βλέπω πολυ πιο αισιόδοξα τα πράγματα (καλά τα λες ρε Άρη μου).

Υπάρχουν μέρες που εικόνες ξεπηδούν ανάμεσα από κείμενα, πλάνα, και ένα σωρό δουλειές που προκύπτουν, ωστόσο αν και έχει περάσει ένα σεβαστό (και μεγάλο) διάστημα καταφέρνεις και εσύ να με εκπλήσσεις, αρνητικά πάντα. Την θετική σου πλευρά την αναζητώ, μάταια. Δε βαριέσαι , όλα έγιναν για κάποιο λόγο και όλα δεν γίνονται πάλι για τον ίδιο. Κατανοώ, ασπάζομαι, προχωράω, ζω, σκέφτομαι, υπάρχω. Και κυρίως χαμογελάω!

So I'll stay the night...Τα σέβη μου! 

Αφιερωμένο....