Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Ζωή...


Υπάρχουν στιγμές που δεν χρειάζεται να λες πολλά. Η σιωπή τα λέει όλα. Μια ματιά γεμίζει όλα τα κενά που είχες και σου δείχνει το δρόμο για την επόμενη στάση του λεωφορείου Τερματική ή όχι δεν έχει σημασία. Το ταξίδι - διαδρομή αξίζει τα πάντα. Το μόνο πράγμα που δεν αξίζει είναι η αναμονή. Αυτή σκοτώνει. Το χρόνο σου τον καιρό σου τα ίδια σου τα συναισθήματα τα ποδοπατάει
Πρόσφατα διάβασα ένας ρητό, το οποίο λέει ελάχιστα και τα πάντα. " Δεν χρειάζεσαι τα πάντα για να απολαύσεις την ζωή. Χρειάζεσαι ζωή για να απολαύσεις τα πάντα. Και ναι, χρειάζεσαι ζωή ρε διάολε. Πόσοι από εμάς ζούμε τελικά?Πόσοι από εμάς έχουμε προσπεράσει το γεγονός ότι λειτουργούμε σαν πιόνια σε μια παρτίδα σκάκι γεμάτη παγίδες και λάθος κινήσεις. Μια λάθος κίνηση μπορεί να αποδειχθεί μοιραία και να χάσεις την παρτίδα. Άλλοι το λένε, ήττα. Εγώ το λέω μάθημα. Ζωής...

Τις τελευταίες μέρες ένας πολύ δικός μου άνθρωπος τα λέει κατάματα με τη ζωή. Στέκεται πάνω σε μια λεπτή γραμμή και παλεύει να μην πέσει στο κενό. Εκείνος ξέρει να ισορροπεί, είμαι σίγουρη γ' αυτό. Όπως είμαι σίγουρη και για το ότι θα τα καταφέρει όχι απλά να κρατηθεί όρθιος άλλα και το ότι θα περάσει στην απέναντι πλευρά με τεράστια ευκολία. Στην παραπάνω παράγραφο τόνισα ότι η αναμονή σκοτώνει. Ακόμα και στην συγκεκριμένη περίπτωση, μας σκοτώνει όλους, μας φθείρει Μας κρατά ξάγρυπνους και μέσα στο άγχος. Αλλά μόνο για την συγκεκριμένη περίπτωση η αναμονή είναι φάρμακο. Είναι παράταση ζωής ένος ανθρώπου που έχει αφήσει πίσω του ανθρώπους που τον λατρεύουν, που ΄ζουν και αναπνέουν για να τον δουν να ανοίγει τα μάτια του και να πατά στα πόδια του. Όρθιος, περήφανος, γελαστός. Περιμένουμε όλοι να μας κάνει τις γνωστές του πλάκες. Αυτές που μας έκαναν να τον λατρέψουμε.Περιμένει μια υπέροχη γυναίκα πίσω, και ένα ακόμα πιο υπέροχο πλάσμα να χαμογελάσεις ξανά.
Για όλα αυτά οφείλεις να μείνεις εδώ. Μπορεί να έχουμε γίνει ένα ατελείωτο μπουρδέλο σαν χώρα, αλλά μην ανησυχείς. Έχουμε ακόμα ο ένας τον άλλο, φίλε μου. Και αυτό δεν μπορεί αν το αλλάξει κανείς και ΠΟΤΕ!!!
Για όλα αυτά και για ακόμα περισσότερα να θυμάστε όλοι σας, ότι η ζωή είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε. Χωρίς αυτήν, τίποτα δεν μπορεί να είναι το ίδιο. Να την σέβεστε λοιπόν...Τα σέβη μου.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.