Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

Να σας χαίρομαι ζουζούνες μου.

Λαμπάκια, δρόμοι στολισμένοι, παιδάκια με στέκες που πάνω τους υπάρχουν από ελαφάκια μέχρι Αγιο Βασιλάκια, Χριστούγεννα , ναι. Πότε έφτασαν δεν κατάλαβα. Ακόμα και τώρα, κινούμαι στους ίδιους ρυθμούς. Ψάχνω να βρω τι δουλειά έχω να κάνω , γιατί σίγουρα κάτι θα έχω που το ξέχασα. Ανωμαλία, δεν είναι. Διαφυγή είναι, να μην σκέφτεται το μυαλό πράγματα που πληγώνουν, τα οποία τέτοιες μέρες πάντα τα γιγαντώνονται.

Η μικρή μου ξαδέρφη φρόντισε νωρίς , νωρίς να με βάλει στο κλίμα λέγοντας μου τα κάλαντα. Την συγχωρώ,έχει από το δικό μας αίμα, οπότε λίγη τρέλα παραπάνω, δικαιολογείται.

Ξύπνησα νωρίς, αναπόλησα στο κρύο μπαλκόνι μου, πόσο δύσκολη περίοδος είναι αυτή που πέρασε, πόσες άσχημες ειδήσεις άκουσα και πόσες δύσκολες μέρες περιείχε ο Δεκέμβριος. Και δυστυχώς, ήταν πολλές. Η παρέα του τσιγάρου ξάφνου φαντάζει τόσο βαρετή και κυρίως επικίνδυνη. Το παρατάω και μεταφέρομαι στην αγαπημένη μου γωνιά, που όσα χρόνια και αν περάσουν δεν θα σταματήσω να "κρύβομαι" εκεί. Παίρνω αγκαλιά το καλοριφέρ, και φέρνω στο νου τις πηγές ενέργειας μου, τις βαφτιστήρες μου. Η μια γιορτάζει σήμερα και η άλλη αύριο. Τα τελευταία χρόνια ήταν ο μόνος λόγος που μου θύμιζαν ότι μπαίνουν τα Χριστούγεννα. Νονά, δηλαδή δεύτερη μαμά, δηλαδή ευθύνη τεράστια για μένα. Τις λατρεύω τόσο, όσο ούτε εγώ η ίδια δεν μπορώ να καταλάβω. Η μια, είναι πλέον δεσποινίδα, ζητάει, ρωτάει, σε πουλάει και σε αγοράζει που λέει και η μαμά της. Ας με πουλήσει λέω, χαλάλι της.
Η άλλη, μεγαλώνει, γρήγορα η άτιμη. Περπατήσαμε , βέβαια, είπαμε και νονά, κυνηγιόμαστε στο σπίτι της μαμάς, πετάμε τα πάντα κάτω, νευριάζουμε κιόλας, απαιτούμε. Ποιος είπαμε ότι έβαλε λάδι σε αυτό το παιδί? Γκου χου γκούχου! Εγω, ναι, εεε δεν πειράζει μόλις μεγαλώσει θα ηρεμήσει και αυτή, σαν την νονά της. Κάντε λίγο υπομονή και ρωτήστε για λεπτομέρειες την μάνα μου, για το τι τράβηξε! :)

Μεγάλωσαν και αυτές, μεγάλωσε και η νονά μαζί τους. Χαμογελάνε αυτές, χαμογελάει και η νονά, κλαίνε αυτές, κομματιάζεται η νονά, λέει ναι, συνέχεια,  φωνάζουν οι μανάδες τους, εεε?Κάπως έτσι δεν γίνεται πάντα?

Να είστε πάντα γελαστές, ευτυχισμένες, 10 φορές πιο τυχερές στην ζωή σας από εμένα, υγιείς , και να θυμάστε πάντα, πως είμαι πάντα εδώ για ότι μα ότι συμβεί. Κυρίως σε αυτά που ίσως σας πονέσουν. Σας αγαπάω υπερβολικά πολύ και τις δυο σας! Η νονά...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.