Καλοκαίριασε...?

Πάει καιρός που είχα κάτι να μοιραστώ μαζί σας. Τόσος όσος χρειάστηκε να το ρίξω στην εργασιοθεραπεία χωρίς σκέψεις πέρα από μικρές ανούσιες παρενθέσεις ουτοπίας.  Δεν έκανα και κάτι πρωτότυπο θα πείτε όσοι με ξέρετε. Εγώ που με ξέρω παραπάνω θα πω ότι πάρα ήταν αυτή την φορά.

Η σεζόν ολοκληρώθηκε στο πρώτο της κομμάτι - αυτό που αφορά τα πρωταθλήματα δηλαδή - και πλέον οι ρυθμοί έπεσαν. Όταν λέμε έπεσαν,  μην φανταστείτε και τίποτα το ιδιαίτερο απλά η λέξη ρεπό την Κυριακή μπήκε και πάλι στην ζωή μας από τον περασμένο Αύγουστο. Κόντεψε να περάσει χρόνος.Έρχεται το Γιούρο και θα μου κοπεί ο βύχας και πάλι! Δώσε, αντέχω!

Αθλητικά ας μην επεκταθώ,  τίποτα δεν πήγε όπως θα θέλαμε σε ευρωπαϊκό και ελληνικό επίπεδο αλλά δεν πτοούμαστε. Τα καλύτερα ακόμα δεν έχουν έρθει κ' ας αργούν. Κάπου θα χουν κολλήσει υποθέτω και αρνούμαι να δεχτώ ότι έχουν χάσει τον δρόμο. Ναι, θετική αύρα. Κ' ας πάνε όλα από το κακό στο χειρότερο. Κ' ας υπάρχει βομβαρδισμός αρνητικών ειδήσεων καιρό τώρα. Αν αφήσουμε να μας επηρεάσουν, καλύτερα να φουντάρουμε πριν πέσουμε σε κατάθλιψη. Γλιτώνουμε και τα ψυχοφάρμακα!

Έχω γελάσει - κλάψει  απίστευτα με όλη αυτή την "φάση" που επικρατεί τον τελευταίο καιρό ελέω εκλογών. Λέγανε, λέγανε, αερολογίες ως συνήθως χωρίς ουσία και χωρίς καμία έγνοια για τους  ανθρώπους που υποφέρουν από την ανεργία τις μειώσεις μισθών την πείνα, τις οικογένειες που δεν μπορούν όχι απλά να σιτίσουν το σπιτικό τους αλλά ούτε καν τον ίδιο τους τον εαυτό. Προσωπικά μεγάλωσα χωρίς να μου έχει λείψει τίποτα. Φρόντιζε πάντα ο μπαμπάς και η μαμά, όχι ότι μου λείπει κάτι τώρα, δόξα το θεό η δουλειά μου είναι εκεί και με περιμένει. Αλλά δεν μου αρέσει να κοιτάω την πάρτη μου. Δεν με έμαθαν έτσι στην ζωή μου. Έμαθα να είμαι εκεί να βοηθώ όσο μπορώ τους γύρω μου προκειμένου να βλέπω γελαστά πρόσωπα.

Ξέρω, οι καλές εποχές της αλάνας και την ανεμελιάς, έχουν περάσει προ πολλού, το άγχος έχει μπει για τα καλά στις ζωές όλων μας, πράγμα που μας κάνει να είμαστε διπλά  ψιλιασμένοι για ότι ακούμε από τον διπλανό μας. Παλαιότερα όλα ήταν πολύ πιο απλά έχω μια αίσθηση. Οι γυναίκες ήταν λιγότερο "αντράκια" και οι άνδρες τιμούσαν τα παντελόνια που φορούσαν. Το χουμε χάσει λίγο ομολογώ. Κάπου στο δρόμο. Και δεν φταίει μόνο το ένα από τα 2 φύλα για την όλη κατάσταση. Ποτέ δεν φταίει γενικά μόνο ένας. Νόμος για εμένα. Απλά στο τέλος μιλάει πάντα αυτός που κουβαλάει λιγότερο εγωισμό μέσα του. Ναι και όμως υπάρχουν ακόμα εκεί έξω άνθρωποι που βάζουν το μυαλό, την ανθρωπιά πάνω από τον εγωισμό. Και πόσο τους θαυμάζω!

Υποτίθεται πως μπαίνει καλοκαίρι, υποτίθεται λέω και σήμερα το θερμόμετρο έδειξε και πάλι 14 βαθμούς. Ανώμαλη περίοδος, ανώμαλος καιρός. Πακέτο δεν πάνε αυτά...?Μοναδική χαραμάδα στην μουντή σημερινή μέρα, η παράδοση της Ολυμπιακής φλόγας. Γιατί οι Έλληνες δεν είναι ούτε τεμπέληδες, ούτε αργόσχολοι, ούτε του πεταματού. Η Ελλάδα είναι πρώτα από όλα ιστορία! Ελλάδα, μπορείς να κάνεις περισσότερα από όσα και εσύ η ίδια πιστεύεις. Τα σέβη μου.