Σε βλέπω, που με βλέπεις...

Δεν είναι λίγο αστείο και συνάμα τρομακτικό να νιώθεις ότι παρακολουθείσαι? Τώρα μην με ρωτάς πως συνδέονται αυτά τα 2 ούτε εγώ έχω καταλήξει πως κατάφερα να τα συνδέσω. Το μόνο που ξέρω είναι ότι πολλές φορές μου φέρνουν έντονο γέλωτα.Ειδικά όταν μοιράζομαι τις σκέψεις μου με ανθρώπους που γνωρίζουν. Εκεί πάει καλύτερα και από ανέκδοτο. Όχι δεν με λες ειρωνική, με λες προληπτική. Αρκετά με την γλωσσοφαγιά, με κούρασε. Ας ασχοληθείτε με κάτι άλλο εκτός από εμένα σας παρακαλώ, εγώ το έληξα το θέμα...Ζαμπόν να ήταν τόσο καιρό θα είχε καταλήξει στην χωματερή!

   Επιθετική ?Όχι καλέ. Απλά εγώ τουλάχιστον έχω το θάρρος να λέω τι με ενοχλεί και τι όχι. Τι δεν αντέχω και τι ανέχομαι, ποια είμαι απλά. Δεν είναι της μόδας, το ξέρω, αλλά who gives a fuck? Όποιος έχει την μύγα ας την πάρει στην πλάτη την ώρα που απομακρύνεται...
   Του αγίου Γεωργίου σήμερα, να χαίρομαι έναν από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους που έχω στην ζωή μου. Γερός να είναι πάνω από όλα, δυνατός να συνεχίσει να με ανέχεται, αν και ξέρω πως χωρίς εμένα δεν μπορεί κατά βάθος (τέρμα βάθος) ούτε εγ΄'ω χωρίς εκείνον. Να τα λέμε αυτά, κυρίως εκεί που τα εκτιμούν!
  Αναμένοντας την άδεια μου να χαθώ στο πουθενά, χωρίς πλάνο, σχέδια, προορισμό. Όπου μας βγάλει...Τα σέβη μου