Τώρα Πίου δεν με λες φέτος. Μάλλον έχω ένα αχνό μαυριδερό χρώμα που μαρτυρά τον προορισμό των φετινών μου διακοπών. Ότι δηλαδή ήταν βουνίσιες. Και ναι, δεν το μετανιώνω. Είχα καιρό να τιμήσω τον μπαμπά και το έπραξα φέτος. Πολύς κόσμος, καλοί φίλοι, παλιοί και νέοι. Όλα ήταν τόσο ζεστά σαν να ήταν εκεί και ο μπαμπάς μαζί μας. Σε όλες τις στιγμές.Νωρίτερα την τιμητική τους είχαν τα εξοχικά. φίλων. Σαλαμίνα και Κόρινθος. Κρίση γαρ, αλλά και πολύ γέλιο στο τέλος. Και τώρα πίσω στην Αθήνα, στην όμορφη Αθήνα. Οχι μόνο από άποψη κόσμου, αλλά και από άποψη ανθρώπων που σε περιμένουν καρτερικά. Και μετά από πολλά χρόνια δεν ήρθα με μαυρισμένη διάθεση. Και φταις εσύ γ'αυτό...Σ'ευχαριστώ!
Το έγραψα στο facebook και θα το γράψω και εδώ γιατί ειλικρινά το πιστεύω. "Σε όσους έδωσα και δεν το εκτίμησαν χαλάλι τους. Ήρθε όμως η ώρα να τα πάρω εις διπλούν πίσω..." Και μέχρι στιγμής λαμβάνω ότι μου έχει λείψει όλα αυτά τα χρόνια. Κυρίως ειλικρίνεια. Τα άλλα για εμένα έρχονται με τον καιρό ή μήπως και πολύ νωρίτερα από όσο τα περίμενα...:?-)
Η ζωή κυλάει και μαζί και εμείς. Ποτέ μην τα παρατάς για τίποτα, ποτέ δεν ξέρεις τι σε περιμένει στην γωνία τελικά...Καλή διάθεση χρειάζεται και σωστό timing που ειπε και μια ψυχή η οποία θα βρει και εκεινη με την σειρά της τον δρόμο της, είμαι σίγουρη.
Να πω ένα χρόνια πολλά σε όλους όσους γιορτάζουν αύριο. Όλοι εσείς, να είστε τόσο ευτυχισμένοι όσο νοιώθω και εγω αυτή την περίοδο. Και κυρίως χαμογελαστοί. Όλοι όσοι λείπετε κάντε μια βουτια και για εμένα που θα κρατάω όρθια και ζωντανή την Αθήνα με τα πολλά μυστικά της. Τα μπόλικα φώτα της και τις άπειρες ήρεμες γωνιές της τον Αύγουστο. Κάπου εκεί θα βρίσκομαι και εγώ. Καλά να περάσετε.! Τα σέβη μου
ΥΓ: "Σωτήρη" σε βλέπω!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.