Πλανήτες...

Ποτέ δεν τα πήγαινα καλά με δαύτους. Κυρίως όταν ήταν ανάδρομοι όπως γλαφυρά τους περιέγραφαν οι κολλητές μου που έπαιζαν τέτοια θέματα στα χαρτιά. Ανάδρομος Ερμής, Αφροδίτη, Κρόνος. Της θείας τους έλεγα αφοπλιστικά. Fich dich θα πω τώρα. (γιατί ως γνωστόν οι Γερμανοί είναι φίλοι μας. Η Μπάγερν δηλαδή γιατί την κυρά μαλλί κουνουπίδι την γράφω στα All star μου)

- Τι μου λέτε ρε παιδιά ανάποδοι οι πλανήτες μου?Συνουσιάζονται όλοι μαζί ε?Κάτι σαν πάρτυ οργίων?Σώπα, συμβαίνουν και τέτοια πράγματα ε?Γιατί εγώ νόμιζα με το φτωχό πλην τίμιο μυαλουδάκι μου πως εμείς βάζουμε συνήθως το χεράκι μας για να τα κάνουμε όλα ρόιδο. 

- Όχι, Μαρίνα. Απλά οι πλανήτες σου, το ζώδιο σου, ο ωροσκόπος σου (και τα παιδιά του την διακόπτω) είναι σε ανάποδη περίοδο. Και μην κοροϊδεύεις.

- Μάλιστα κυρία Λίτσα μου. Απλά όταν τους μιλήσετε, ενημερώστε τους ότι και όλα τούμπα να έρθουν εγώ απλά θα κάνω του κεφαλιού μου. Γιατί έτσι είμαι. 

- Είσαι αδιόρθωτη το ξέρεις?

- Το ξέρω . Και μ' αρέσει. 

- Δεν βγάζω άκρη.

- Και δεν θα βγάλεις.Μην το παλεύεις. 

- Fich κάτι, πως το λές. 

- Μαθαίνεις γρήγορα καλή μου παρατηρώ!

Σουρεαλιστικός διάλογος μεταξύ μια υδροχόου και ενός ψαριού όπως εύστοχα παρατήρησε στη συνέχεια η μελαχρινή κολλητή μου. Στο τέλος απλά αποδέχτηκε την διαφορετικότητα μας. Την αγαπώ όμως.Είναι η φωνή της συνείδησής μου όταν όλα στο μυαλό γυρίζουν πιο γρήγορα και από την ταχύτητα φωτός. Όχι ότι βγάζει άκρη ποτέ ή καταφέρνει κάτι, αλλά τουλάχιστον το παλεύει και αυτό την βάζει ακόμη πιο ψηλά στην λίστα των ανθρώπων που εκτιμώ. Και δεν είναι και μεγάλη μεταξύ μας. 

Τι σημαίνει άραγε όλοι οι πλανήτες σου είναι σε άσχημη τροχιά?Έχουν νεύρα δηλαδή?Περίοδο?Τσακώνονται για την πρωτιά στη σειρά? Είχαν κακή βραδιά?Hang over? Γελάω. Πλανήτες υπάρχουν πολλοί, "νουνού"...όμως ένα μελαχρινή μου θεά!

Κανένας πλανήτης δεν συνομοτεί, καμία κακή ενέργεια σύμπαντος δεν καταφέρνει να μας διαλύει αν δεν το επιτρέψουμε εμείς οι ίδιοι. Όταν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου βρίσκεις πάντα τρόπους να ξεπεράσεις τις αναποδιές σου και να τις κάνεις "γλυκιές ευχές"... Το μόνο εύκολο είναι να παραδίνεσαι, να πετάς λευκή πετσέτα και να βολεύεσαι βάζοντας στο repeat το πρόβλημα. Ξεκόλα. Προχώρα στην λύση του.  Αλλιώς για μια ζωή θα είσαι το αντικείμενο συμπόνιας.  

Σαββατόβραδο, χωρίς καμία όρεξη για έξοδο. Λες να είναι ανάδρομος πάλι κανας πλανήτης?Μπα. Του δικού μου του έχω απόλυτη εμπιστοσύνη, είναι "αετός". Που δεν φυλακίζεται. Μου μοιάζει!

Τα σέβη μου.