- Τον βλέπεις αυτόν εκεί?Δεν έχεις ιδέα πόσο ιδιόρρυθμος είναι. Πολλά λεφτά, από καλή οικογένεια του New York ,ουσιαστικά "κλειδωμένος" στην προσωπική του ζωή.
- Ποιος αυτός ο αχώνευτος? Αυτός για να γελάσει πρέπει να φτάσει η δευτέρα παρουσία. Και τι εννοείς "κλειδωμένος".
- Εσωτερικοί κανόνες , πλουσίων. Σημαίνει κάνει τώρα την ζωή του γιατί αργότερα θα πρέπει να παντρευτεί αυτή που διάλεξαν ουσιαστικά οι γονείς του. Γιατί έτσι πρέπει.
Ντοινγκ(καμπάνα στο κεφάλι). Τε λε ρε!!!Ποιος τα λέει αυτά?
- Ααα έτσι είναι, τα λεφτά πάνε με τα λεφτά. Άγραφος νόμος.
- Ευτυχώς δεν ήμουν ποτέ μου τόσο πλούσια, μουρμουρίζω και επίσης δεν είχε τέτοιους γονείς.
Ο παραπάνω διάλογος είναι πέρα για πέρα αληθινός, μεταξύ εμού και ενός καλού φίλου. Όχι ότι μου έκανε εντύπωση ο τρόπος σκέψης ή με εξέπληξε το γεγονός ότι ακόμα και τώρα κάποιοι άνθρωποι σκέφτομαι με βάση το συμφέρον και όχι το καλό του παιδιού τους. Τι σημαίνει πρέπει?
Τέτοιες περιπτώσεις συνοικεσίων καταλήγουν σχεδόν πάντα σε μια ωραιότατη ουτοπία. Εκείνος αλλού και εκείνη αλλού. Όταν δεν καλύπτεσαι λογικό να γυρίσεις το κεφάλι σου και να ψάξεις κάτι που σε γεμίζει. Συμβατικοί γάμοι, παιδιά που γυρεύουν την προσοχή των δικών τους την οποία ποτέ δεν θα έχουν στο βαθμό που εκείνα χρειάζονται. Τίποτα δεν συγκρίνεται από μια πραγματικά ενωμένη και ειλικρινή οικογένεια - σχέση. Εκεί που ξέρεις ότι θα χαμογελάσεις και θα το εννοείς και όχι για να αποφύγεις την κρεβατομουρμούρα. Εκεί που το δώρο που θα λάβεις θα είναι από καρδιάς και όχι για να καλύψει ο σύζυγος την εκάστοτε "κουτσουκέλα" του προκειμένου να σου κλείσει το στόμα. Και εσύ το κλείνεις, γιατί έμαθες να κάνεις την ζωή σου, εκτός οικογένειας.
Ξέρω αρκετές περιπτώσεις τέτοιων ζευγαριών, ευτυχώς όχι δικών μου ανθρώπων, αλλιώς τώρα κάποιον από τους δυο θα τον είχα σκοτώσει, στη σκέψη ότι θα παραμελούσε το παιδί του για να πηδιέται(με το μπαρδόν) δεξιά αριστερά και μετά με ένα μπουκέτο λουλούδια και μια ψεύτικη υπόσχεση για ηρεμία , όλα θα ήταν όπως πριν. Μια ουτοπία δηλαδή.
Οχι, οι οικονομικά εύρωστοι άνθρωποι δεν είναι οι μόνοι που φτάνουν σε τέτοιους ακραίους οικογενειακούς δεσμούς. Φυσικά είναι και προνόμιο της μεσαίας τάξης. Απλά εκεί είναι και καθαρά θέμα ανθρώπου. Τώρα βέβαια με την κρίση υπάρχει και η νέα μόδα που ακούω δεξιά αριστερά από ανδρικά στόματα: Λεφτά έχει? Θέλω να βρω μια πλούσια γυναίκα. Καλά για τις γυναίκες δεν θα πω πολλά, οι περισσότερες αναζητούν τον τέλειο σύζυγο, άνδρα, εραστή, "καβαλάρη", λεφτά, καθόλου τσιγκούνη, έτοιμο για όλα, να μαγειρεύει, να πλένει κιόλας, να μην ρωτάει πολλά, να μην κοιτάει, να μην βγαίνει και κυρίως να δίνει περισσότερα από όσα παίρνει. Ρε κορίτσια, εσείς οι απαιτητικές, θέλω να ρωτήσω κάτι: Εσείς τι ακριβώς προσφέρετε? Σεξ?Αυτό πάρα είναι εύκολο, προσβάσιμο όπου θέλουν και ότι ώρα θέλουν εκεί έξω. Από που@@ γεμίσαμε πια. Μήπως , λέω μήπως πρέπει να κατεβάσετε λίγο τα στάνταρ σας?
Ναι τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία κατε εμέ. Απλά την συμπληρώνουν, γιατί πρέπει και κάτι να φάμε ρε αδερφέ. Ας μάθουμε και στα λίγα, αρκεί να έχουμε ο ένας τον άλλο, και κυρίως τον ίδιο μας τον εαυτό.
Τα σέβη μου.
ΥΓ: Πστ: Εσύ η ψηλή η μαυρομάλλα, χωρίς να το καταλάβεις έχεις αρχίσει και βάζεις εκείνο το νερό στο κρασί σου που λέγαμε. Μάλλιασε η γλώσσα μου!
ΥΓ 2: Ντινάκι, ή σφούρα, ή άσυλο, ή όπως αλλιώς θες, ότι είναι να γίνει, θα γίνει. Κανείς δεν γλύτωσε από την μοίρα του. Οπότε απλά χαλάρωσε.
- Ποιος αυτός ο αχώνευτος? Αυτός για να γελάσει πρέπει να φτάσει η δευτέρα παρουσία. Και τι εννοείς "κλειδωμένος".
- Εσωτερικοί κανόνες , πλουσίων. Σημαίνει κάνει τώρα την ζωή του γιατί αργότερα θα πρέπει να παντρευτεί αυτή που διάλεξαν ουσιαστικά οι γονείς του. Γιατί έτσι πρέπει.
Ντοινγκ(καμπάνα στο κεφάλι). Τε λε ρε!!!Ποιος τα λέει αυτά?
- Ααα έτσι είναι, τα λεφτά πάνε με τα λεφτά. Άγραφος νόμος.
- Ευτυχώς δεν ήμουν ποτέ μου τόσο πλούσια, μουρμουρίζω και επίσης δεν είχε τέτοιους γονείς.
Ο παραπάνω διάλογος είναι πέρα για πέρα αληθινός, μεταξύ εμού και ενός καλού φίλου. Όχι ότι μου έκανε εντύπωση ο τρόπος σκέψης ή με εξέπληξε το γεγονός ότι ακόμα και τώρα κάποιοι άνθρωποι σκέφτομαι με βάση το συμφέρον και όχι το καλό του παιδιού τους. Τι σημαίνει πρέπει?
Τέτοιες περιπτώσεις συνοικεσίων καταλήγουν σχεδόν πάντα σε μια ωραιότατη ουτοπία. Εκείνος αλλού και εκείνη αλλού. Όταν δεν καλύπτεσαι λογικό να γυρίσεις το κεφάλι σου και να ψάξεις κάτι που σε γεμίζει. Συμβατικοί γάμοι, παιδιά που γυρεύουν την προσοχή των δικών τους την οποία ποτέ δεν θα έχουν στο βαθμό που εκείνα χρειάζονται. Τίποτα δεν συγκρίνεται από μια πραγματικά ενωμένη και ειλικρινή οικογένεια - σχέση. Εκεί που ξέρεις ότι θα χαμογελάσεις και θα το εννοείς και όχι για να αποφύγεις την κρεβατομουρμούρα. Εκεί που το δώρο που θα λάβεις θα είναι από καρδιάς και όχι για να καλύψει ο σύζυγος την εκάστοτε "κουτσουκέλα" του προκειμένου να σου κλείσει το στόμα. Και εσύ το κλείνεις, γιατί έμαθες να κάνεις την ζωή σου, εκτός οικογένειας.
Ξέρω αρκετές περιπτώσεις τέτοιων ζευγαριών, ευτυχώς όχι δικών μου ανθρώπων, αλλιώς τώρα κάποιον από τους δυο θα τον είχα σκοτώσει, στη σκέψη ότι θα παραμελούσε το παιδί του για να πηδιέται(με το μπαρδόν) δεξιά αριστερά και μετά με ένα μπουκέτο λουλούδια και μια ψεύτικη υπόσχεση για ηρεμία , όλα θα ήταν όπως πριν. Μια ουτοπία δηλαδή.
Ναι τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία κατε εμέ. Απλά την συμπληρώνουν, γιατί πρέπει και κάτι να φάμε ρε αδερφέ. Ας μάθουμε και στα λίγα, αρκεί να έχουμε ο ένας τον άλλο, και κυρίως τον ίδιο μας τον εαυτό.
Τα σέβη μου.
ΥΓ: Πστ: Εσύ η ψηλή η μαυρομάλλα, χωρίς να το καταλάβεις έχεις αρχίσει και βάζεις εκείνο το νερό στο κρασί σου που λέγαμε. Μάλλιασε η γλώσσα μου!
ΥΓ 2: Ντινάκι, ή σφούρα, ή άσυλο, ή όπως αλλιώς θες, ότι είναι να γίνει, θα γίνει. Κανείς δεν γλύτωσε από την μοίρα του. Οπότε απλά χαλάρωσε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.