Υπομονή?Τί ναι αυτό?Τρώγεται?

Έχω ξεχάσει πόσες φορές έχω ακούσει ή και διαβάσει τη λέξη υπομονή αυτό το μήνα. Έχω επίσης ξεχάσει πως είναι να μην έχεις υπομονή δυο χρόνια τώρα. Επίσης έχω βαρεθεί να ακούω πόσο υπομονή κάνουν οι άλλοι μαζί μου (είμαι μια κατηγορία μόνη μου,το έχουμε χίλιο αναφέρει)
Ξυπνάς ένα πρωί, από αυτά τα πρωινά, που ευχαρίστως σπας 2-3 εύκαιρους στο ξύλο από τις τσαντίλες σου, όπου η μαλακία του καθένα πρέπει να ηχεί στα αυτιά σου και μετά ξεφυσώντας, σου λέει την κλασσική ατάκα - αηδία: "υπομονή, τι να κάνουμε. Μπορούμε να κάνουμε και αλλιώς?".

Μπορούμε ,ρε μπορούμε. Κλείσε λίγο το στόμα σου εσύ, και λίγο εμείς οι υπόλοιποι, και η λέξη υπομονή δεν θα χρειαστεί να προστεθεί στο λεξιλόγιο του κεφαλιού μας. Τώρα από την άλλη θα μου πεις, εσύ που ζεις, δεν βλέπεις τι γίνεται εκεί έξω, στον μικρό πλανήτη?Μωρέ βλέπω, το θέμα είναι ότι δεν αντέχω άλλο να βλέπω. Δεν χρειάζεται να έχω άποψη για όλα. Δεν χρειάζεται να το "ζω" ρε παιδί μου το θέμα στο έπακρο. Μπορώ να μην σκέφτομαι, να μην αγχώνομαι και να μην έχω εξωγενείς παράγοντες να με βγάζουν από την ηρεμία μου? Όχι δεν μπορώ ε? Μωρέ θα μπορέσω...Είναι να μην μπει στο κεφάλι μου. Όπως και στο "δικό σας"...
Δεν έχω άλλη υπομονή ακούω. Ε δεν πειράζει,ποιος σου είπε να έχεις? Και στην τελική ποιος σου είπε να μπεις στη διαδικασία να έχεις? Κάνε υπομονή διαβάζω...Εμ δεν θέλω. Άρα τι κάνω όταν δεν θέλω? Το ρίχνω στην τρελή? Δεν βγάζει τίποτα κ'αυτή η λύση. Υπάρχουν περισσότερο τρελοί από σένα εκεί έξω, δεν βγάζεις άκρη. Μην κάνεις απολύτως τίποτα, μου λένε. Και η επόμενη λέξη που ακούς είναι, "αναίσθητη". Από πότε η λέξη αναισθησία είναι συνηφασμένη με την υπομονή? Τρέλα παιδί μου,τρέλα!
Χαλαρότητα παίδες, και άσε τον τρελό στην τρέλα του. Είναι η μόνη λύση τελικά. Το "θέλω" θεωρείται πλέον αδυναμία, το "πρέπει" ταμπέλα, και το "γιατί", αδιακρισία Ότι να ναι που είπε και μια ψυχή, και πόσο δίκιο είχε, τελικά!
Δεν ξέρω αν με χαρακτηρίζει, ότι ο ίδιος χαρακτήρισε τον εαυτό του, μάλλον όχι θα έλεγα, το θέμα είναι ότι με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη με όσα βλέπω τριγύρω μου. Και να "κλείσω τα μάτια",δεν μπορώ. Είμαι ανήσυχο πνεύμα,τελικά!

ΥΓ: Δεν αφήσατε τίποτα όρθιο εκει έξω,πλέον. Και μετά σου λέει πήγαινε να ψηφίσεις...Τι? Αλητεία μεγάλη.