Η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα λένε. Και μάλλον κάτι παραπάνω θα ξέρουν όσοι και το λένε και το πράττουν Λαμπρά ως εδώ Και επειδή εγώ γενικά είμαι ανάποδη θα ρωτήσω γιατί η άμυνα να μην είναι η καλύτερη επίθεση? Να αμύνεσαι δηλαδή προκειμένου να μην δεχτείς "γκολ"?(σε ελεύθερη μετάφραση) και παράλληλα να ανεβαίνεις, βοηθώντας στο σκοράρισμα. Πολυεργαλείο ένα πράγμα! . Αν αμυνθείς σωστά και δεν είσαι Βύντρα, κάτι γίνεται. Αν πάλι είσαι Λουκάς θα το ρουφήξεις το μπαλάκι και δεν θα μιλήσεις και καθόλου. Το μόνο που σου μένει είναι να κυνηγήσεις την "ανατροπή"...

Σε ποδοσφαιρική διάλεκτο το σημερινό μου κείμενο, επηρεασμένη μάλλον από τη Σαββατοκυριακάτικη εμπειρία μου και σε συνδυασμό πάντα με την ανατροπέλα του αιώνα - για τα πράσινα δεδομένα- του Παναθηναϊκού απέναντι στη Ρόμα.


Συνήθως επιτίθεμαι, προκειμένου να πετύχω το στόχο μου. Να σκοράρω στη ζωη μου. Αλλωστε αν δεν ρισκάρεις, ελάχιστα καταφέρνεις κατ εμέ.


Σήμερα ανακάλυψα και την αμυντική πλευρά του εαυτού μου. Κάλυψα την αριστερή μου πλευρά με περίσσια ευκολία και απέδειξα για ακόμη μια φορά πόσο μέσα πέφτω στις προβλέψεις μου αναφορικά με τις δυνάμεις του επιθετικού που βρέθηκε απέναντι μου. Δεξιοπόδαρος με ευχέρεια στη κίνηση, όχι όμως και τόσο καλός στο σκοράρισμα. Βλέπεις μερικά πράγματα είναι δύσκολο να τα προβλέψεις, σου βγαίνουν στη πορεία.


Στον δικό μου αγώνα, δεν υπήρξε νικητής. Ξερό Χ ήταν. Με μηδαμινές φάσεις και πολλά οφσάιντ...! Στην αναμέτρηση του Β' γύρου, δεν ξέρω πιο θα ναι το αποτέλεσμα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έχω αποφασίσει στα σίγουρα... ποια "θέση" μου ταιριάζει περισσότερο!
Τα...ποδοσφαιρικά σέβη μου!



ΥΓ: Τελικά η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση ή το αντίστροφο?