Ξεκίνησα την μέρα ακούγοντας, τυχαία πάλι το παρακάτω κομμάτι. Τελικά για μερικά πράγματα στη ζωη αξίζει να ρισκάρεις. Κ' ας πέσεις, κ' ας ποδοπατηθείς κ' ας κλάψεις με μαύρο δάκρυ για αποφάσεις που έπρεπε να πάρεις για το καλό σου. Για το καλό όλων..."Κοίτα, λοιπόν, πως Φθινοπώριασες και εσύ...σε διαδρομές που δεν αντέχεις..."





ΥΓ: Ναι, η καρδιά είναι τρελή, αλλά πλέον είναι και μισή. Καλές διαδρομές...Εμείς δεν θα τελειώσουμε ποτε.