Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Επιστροφή στην καθημερινότητα!

Ωραίο πράγμα οι γιορτές , δεν λέω. Λαμπάκια, άδεια, πολύ τζάκι, πολύ παρέα και χαβαλές , αλλά κράτησαν λίγο και νομίζω πως φέτος δεν τις χόρτασα όσο θα ήθελα. Δεν ξέρω ρε παιδί μου, όταν επέστρεψα στα γνώριμα λημέρια του γραφείου ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα. Κ' ας είχε περάσει μια ολόκληρη εβδομάδα.

Παραδόξως δεν με χάλασε, όπως άλλοτε. Η ατμόσφαιρα ήταν χαλαρή, οι άνθρωποι χαμογελαστοί και με ενόν καλό λόγο να σου πουν και κυρίως επικρατούσε μια απίστευτη θετική αύρα. Ναι, συμβαίνουν και θαύματα. Μάλλον η δική τους άδεια ήταν πιο γεμάτη από εμπειρίες. Εμένα μπορεί το 2012 να με βρήκε άρρωστη στο κρεβάτι με πυρετό και με αγκαλιά την λεκάνη, αλλά τουλάχιστον είχα ένα χαμόγελο πλατύ, το οποίο διατηρώ μέχρι και σήμερα.

Επιστροφή στην καθημερινότητα για όλους μας, λοιπόν. Μαθήματα, δουλειά, φωνές, βίντεο, κείμενα, αφιερώματα, ταξιδιάρες σκέψεις, αλλά με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο. Χωρίς άγχος. Οι αρνητικές ειδήσεις του Δεκέμβρη με έμαθαν καλά, όπως όσο και να αγχωθείς για κάτι, ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να το αποφύγεις. Απλά, απόλαυσε το. Και επειδή δεν έχω σκοπό να πάω σαν το σκυλί στ' αμπέλι, όταν αποφασίσω ότι πρέπει να γράψω ή να μοντάρω τις υποχρεώσεις μου, θα το κάνω. Μην με ζορίζετε εσείς δεν θα έχετε ούτε βίντεο ούτε κείμενο!Ναι, ναι εγώ είμαι, δεν κάνετε λάθος. Όσο μεγαλώνεις μαθαίνεις, είναι γεγονός. Καλή χρονιά να έχουμε όλοι μας λοιπόν, με υγεία και κυρίως με λιγότερο άγχος. Τα σέβη μου



Αν η σημερινή μέρα ήταν η τελευταία μου μέρα να είσαι σίγουρος πως και πάλι τα ίδια πράγματα θα έλεγα...




0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.