Μερικές φορές...

Συνήθως η παραπάνω εικόνα θα μπορούσε να είναι μια ακόμη από τις χιλιάδες που κυκλοφορούν στο  ίντερνετ. Χιουμοριστικές και μη, αγαπησιάρες, λουλουδάτες, επετειακές κτλ κτλ. Χάνω το μπούσουλα με την κατηγοριοποίηση τα τελευταία χρόνια. Όχι άλλες κατηγορίες!

Η συγκεκριμένη έφτασε στο mail μου από έναν καλό φίλο που με ξέρει χρόνια. Άρα ήξερε ότι θα με αγγίξει. "Λες και φτιάχτηκε για σένα. Ξέρω ότι τώρα θα σουφρώσεις το κάτω χείλος σου παραπονιάρικα", έγραφε η σημείωση και δεν έπεσε έξω στα προγνωστικά. Το κάτω χείλος σούφρωσε, και τα μάτια βούρκωσαν .

Όχι δεν θυμάμαι να το έχει κάνει ποτέ κανείς το συγκεκριμένο. Όχι γιατί δεν το ήθελαν αλλά πιθανότατα γιατί ήξερα να κρύβομαι καλά πίσω από ένα λαμπερό χαμόγελο. Ποτέ δεν ήθελα να είμαι βάρος σε κανένα  και εξακολουθώ και το πράττω μέχρι σήμερα. Ακούω πολλά από τους τριγύρω, είμαι πάντα εκεί για όλους αλλά στα δικά μου σκούρα θα εξαφανιστώ. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει όσα χρόνια και αν περάσουν!

Αυτό δεν λέγεται εσωστρέφεια. Αυτό δεν λέγεται "δεν σου έχω εμπιστοσύνη", ούτε δεν είσαι ο κατάλληλος - η να σου ανοίξω την ψυχή μου. Αυτό λέγεται, "θέλω να κλειστώ στο δωμάτιο μου, να κλάψω, να τα βάλω με τον εαυτό μου για τις μαλακίες μου, να ορκιστώ για ακόμη μια φορά ότι δεν θα τις ξανά κάνω, και την επόμενη της εφιαλτικής βραδιάς να ξέρω ότι μου τα έχωσα τα είπα στο καθρέφτη και ξαλάφρωσα. Οπότε μην μου θυμώνετε.:)

Οι πολλές απόψεις πάντα με μπέρδευαν. Οι διαφορετικές γνώμες και λύσεις σε ένα θέμα πάντα δημιουργούσαν ένα τεράστιο κουβάρι στο μυαλό μου και συνήθως δεν μπορούσα από μόνη μου να βρω μια λύση σε ένα  πρόβλημα. Έτσι έπαψα να μοιράζομαι εύκολα ένα πρόβλημα. Ακόμα έχω ζωντανή στο κεφάλι μου εκείνη την ημέρα της απόλυτης ελευθερίας άποψης. Εκείνο το πρωινό του 2006 ήταν η αρχή μιας εντελώς διαφορετικής προσέγγισης στην λέξη πρόβλημα. Και όμως μια ηλίθια τυχαία στιγμή μπορεί να αλλάξει πολλά.

Φωτογραφίες σαν την παραπάνω λοιπόν σε βγάζουν από το πρόγραμμά σου. Καταλαβαίνεις ότι όσο και προσπαθείς να κρυφτείς πίσω από  ένα λαμπρό χαμόγελο για να μην στεναχωρήσεις κανένα έχεις ανάγκη το χάδι που θα σε κάνει να λυθείς εντελώς. Όσο και αν προσπαθείς να το αποφύγεις...

Δευτέρα βράδυ. Μετά από αρκετό καιρό κλείνω την πόρτα του σπιτιού σε φυσιολογική ώρα. Κάνει κρύο ναι, άλλαξε απότομα ο καιρός. Ταιριάζει στην ψυχολογία μας. Μια κρύο μια ζέστη...Τα σέβη μου.