Εκείνης, ναι της χρειαζόταν να μπει στην μαύρη μου...λίστα! Είχε όλα τα κομφόρ για να το καταφέρει. Τα ήθελε όλα δικά της, όλους γύρω της, τα δικά μου δικά της, τον χρόνο όλων μας δικό της, τον γκόμενό μου δικό της, τα λεφτά μου δικά της, την τύχη μου δική της, και αν μπορούσε και την ανάσα μου να την έχει υπό την κατοχή της θα την βόλευε. Κατάφερε και τα είχε για ένα διάστημα, ομολογώ πως το επέτρεψα θέλοντας να δώσω σε έναν άνθρωπο πνιγμένο στην ανασφάλεια να καταλάβει πως όλοι οι άνθρωποι δεν είναι όπως τους είχε στο μυαλό της. Λάθος μου να πιστεύω πως ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί να έχει συναισθήματα, καρδιά, το αίσθημα του τι σημαίνει φιλία. Όταν έχεις γεννηθεί παρτάκιας στην ζωή σου, όταν κουβαλάς χιλιάδες ανασφάλειες και κόμπλεξ στην ζωή σου δυστυχώς όλη την ασφάλεια του κόσμου να σου παρέχουν, θα ψάχνεις και τον διπλανό πλανήτη για ακόμα περισσότερη. Αχορταγιά, απληστία, αγνωμοσύνη, και μυαλό ελάχιστον.
Όταν βρίσκεται ξαφνικά από το τίποτα με κάτι στα χέρια, ομολογώ πως πρέπει να διαθέτεις και το ανάλογο balance για να το ελέγξεις. Λυπάμαι που τότε δεν το είχα παρατηρήσει νωρίτερα.
Όλοι μας έχουμε μια μαύρη λίστα. Καθένας με την γεμίζει με τον δικό του τρόπο. Έμπρακτα ή και γραπτά. Ως ψευδώνυμο... ή ως υποκοριστικό.Με "θύματα" ή με "αποβράσματα". Το επάγγελμα του καθενός ή ο τόπος διαμονής του δεν παίζει ρόλο.Το μυαλό είναι αυτό που μπορεί να σε κάνει πρωταγωνιστή στο "μαύρο χαρτί", του εγκεφάλου ή ενός απλού τετραδίου. Μικρή σημασία έχει.
Ξαφνικά νοιώθω έντονη την ανάγκη να παραδεχτώ πως το δικό μου τετράδιο διαθέτει και δεύτερο όνομα στην λίστα. Για ακόμη μια φορά, η λέξη εκμετάλλευση ακούστηκε έντονα στον χώρο κ' ας λέχθηκε χαμηλόφωνα. Ήταν τόσο δυνατό το νόημα της που νόμιζες πως καθόσουν δίπλα από καμπάνα που χτυπά άκοπα θέλοντας να σε ξυπνήσει από έναν λήθαργο που μόνο εσύ θα μπορούσες να είχες πέσει.
Καμιά φορά οι "πληροφορίες" όσο και ας σε ξαφνιάζουν, ενδόμυχα τις περίμενες. Άρα γιατί απορείς? Μήπως τελικά η περίπτωση σου θυμίζει πολύ την παραπάνω ιστορία? Τυχαίο...δεν νομίζω! Μήπως τελικά θα ήταν πιο φρόνιμο να σταματήσεις να "ακούς" και να αρχίσεις να "βλέπεις"? Είναι όπως το είπε και ο σοφός : Αυτου του ανθρώπου 10 να του δώσεις...θα ψάχνει για την ενδέκατη...Τα σέβη μου..
ΥΓ: Όταν γινόμαστε πολλές...με κουράζει. Έχω ένα θέμα με την πολυκοσμία...Πιες και ένα στην υγειά μου!Από το κερασμένο του νέου έτους...
2 σχόλια:
Κάποιος/α προσφάτως μου είπε με έναν απίστευτο κυνισμό ο οποίος ομολογώ με τρόμαξε πολύ, ότι «Βασίλη δεν είμαστε μικρά παιδιά πλέον που κάνουν άλλοι τις επιλογές για μας γιατί είμαστε ανεύθυνοι, άβγαλτοι ή άβουλοι. Πλέον σε αυτή την ηλικία είμαστε υπεύθυνοι εμείς για τις επιλογές μας και κανένας άλλος. Οπότε αν μετανιώνεις για κάτι, άλλαξε το ή προσπέρασε το και σταμάτα να κατηγορείς τρίτους, άστρα, φεγγάρια ή θεούς»...
Όλα είναι εν τέλει θέμα επιλογών μας Μαρινάκη και δύναμη ψυχής να προχωρήσουμε...
Αν θεωρούσα ότι φταίνε τα άστρα για τις επιλογές μας θα έπρεπε να ήμουν τουλάχιστον φαντασμένη ή και πολύ περισσότερη ανίκανη να δεχτώ τα λάθη μου. Αλλά νομίζω πως ούτε το ένα είμαι ούτε το άλλο. Όντως, σε αυτήν την ηλικία, αν εξαιρέσεις τον παράγοντα ευαισθησία που μας διακατέχει, ισχύει αυτό που λες. Μεγαλώσαμε αρκετά και για... παιχνίδια και πολύ περισσότερο για να μας θεωρούν παιχνίδια.
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.