Δεν χρειάζεται...

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να περιγράψεις μια στιγμή.

Δεν χρειάζονται πολλές στιγμές για να νοιώσεις ολοκληρωμένος.






Δεν χρειάζεσαι επιβεβαίωση για να νοιώσεις δυνατός.

Δεν χρειάζεσαι πάντα "χάρτη" για να βρεις το σωστό μονοπάτι.

Δεν χρειάζεσαι το ψέμα για να αποφύγεις να πεις μια πικρή αλήθεια.

Δεν χρειάζεσαι μια δυνατή συγκίνηση για να πάρεις μια απόφαση.

Χρειάζεσαι "εσένα" όμως για να μπορείς να ζήσεις τις στιγμές σου

Χρειάζεσαι "εσένα"  για να μπορέσεις να τις δεις...

Χρειάζεσαι "εσένα" για να μπορέσεις να ακούς...

Χρειάζεσαι το όνειρο που θα σε ταξιδέψει εκεί που δεν μπορείς να πας κυριολεκτικά.

Χρειάζομαι να με καταλαβαίνεις...

Χρειάζομαι να είσαι απλά εδώ. Τα σέβη μου.

ΥΓ: Πολλές φορές στην ζωή μας έχουμε παράλογες απαιτήσεις. Και δεν εννοώ μόνο στην προσωπική. Νομίζω πως όταν καταλάβουν όλοι πόσο απλές είναι οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων θα πάψουν και οι μελαγχολίες και τα δύσβατα μονοπάτια στον δρόμο που διανύει ο καθένας από εμάς. Χρειάζεται απλά να το πιστέψουμε, όλοι μας και να μοιραζόμαστε τα θέλω μας. Η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτα όμορφη, τόσο αυθόρμητη και ταξιδιάρα που νομίζω κανείς μας ακόμα 100% δεν έχει καταλάβει. Δεν φταίμε απαραίτητα εμείς. Έχει και αυτή το δικό της μερίδιο ευθύνης. Σου σκαρώνει κάτι εκπλήξεις...