Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

32 χρόνια...λάθη!

Βαριέμαι να επαναλαμβάνομαι. Όπως βαριέμαι να πρέπει να με βάζει ο άλλος σε διαδικασία να χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου και να αισθάνομαι ανασφαλής, ενώ τα έχω υπερβολικά καλά τόσο με τον εαυτό μου όσο και με την συνείδησή μου.

Μετρώντας ανασφαλείς στιγμές νούμερο - άστα να πάνε - πέρασαν και τα 32α γενέθλια μου. Ανάμεσά σε λίγους αλλά πολύτιμους. Κ'ας χρειαζόμασταν και "κάποιους"
 ακόμα.  Τελικά δεν γίνεται να έχεις τα πάντα όπως τα σχεδιάζεις στο μυαλό σου. (συμπέρασμα νούμερο 6,987,343)

Παρατηρήσεις του στυλ: ελπίζω να μην σε πιάσει ψυχολογικό που μεγαλώνεις, άντε και νυφούλα, και του χρόνου διπλή και άλλα τέτοια τετριμμένα δεν μπορώ να πω πως δεν τα περίμενα, αλλά όπως πάντα κάτι καινούργιο θα ακούσεις που θα σε κολλήσει στον τοίχο. Προχωράμε.

Εκείνο το βράδυ σίγουρα κάτι έλειπε , υπήρχε έντονα στο μυαλό όμως. Αρκεί?Όχι τελικά δεν αρκούσε. Είχες δίκιο....(Συμπέρασμα - άστο γιατί θα ξημερώσουμε)  

Προχωράμε, πάντα προχωράμε παρακάτω. Κάτι κλείνουμε, κάτι ανοίγουμε, κάτι πάντα υπάρχει στον αέρα.

Ευχαριστώ όλους όσους με τίμησαν εκείνο το βράδυ. Ευχαριστώ όσους με θυμήθηκαν το ξημέρωμα εκείνης της ημέρας, που με έκαναν να χαμογελάσω έστω και παροδικά. Ακόμα κι αν δεν είχε την ανάλογη συνέχεια. Και του χρόνου...πιο σοφή! Τα σέβη μου.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.