Χριστίνα...

Η Χριστίνα μπήκε στη ζωή μας σαν σκέψη εκεί γύρω στον Αύγουστο όταν η μαμά της ανακάλυψε ότι είναι ενός μηνός έγκυος, σύλληψη η οποία έγινε τη βραδιά της ονομαστικής εορτής μου. Είχαν κέφια τα παιδιά και καλά έκαναν. Μπορεί να μην ήταν στα σχέδια τους, αλλά ήταν δώρο ζωής για όλους μας.

Οι 9 περίεργοι μήνες πέρασαν, και η Χριστίνα άνοιξε τα μάτια της ένα μεσημέρι της 8ης Απριλίου Σαν χθες το φέρνω στη μνήμη μου. Συγκίνηση πολύ, αγκαλιές, φιλιά για ένα πλάσμα που ήρθε και συμπλήρωσε έναν όμορφο γάμο δυο ανθρώπων που κυριολεκτικά λατρεύω.

Ο Μιχάλης μου, έλεγε ότι μόλις μεγαλώσει λίγο τότε θα μπορείς να καταλάβεις πολύ περισσότερα πράγματα. Η πρώτη φορά που θα μιλήσει, η πρώτη φορά που θα ακούσεις το "νονά" στα αυτιά σου και θα σε κάνει να ξεχάσεις οτιδήποτε σε απασχολεί. Αυτή η μέρα έφτασε, ένα μήνα περίπου πριν, όπου ένα πολύ άσχημο προσωπικό συμβάν συπληρώθηκε με αυτή τη κουβέντα. Και ξαφνικά πιάνεις τον εαυτό σου να σταματά να σκέφτεται οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό το πλάσμα. Θέλεις να μην κλάψει ποτέ του, να μην πονέσει ποτέ του να μην την κοροϊδέψουν και να μην την πληγώσει κανένας. Μόνο να χαμογελάει. Πλέον τα θέλω μου έχουν ακόμη μια προσθήκη, αυτή της ομαλής ζωής της Χριστίνας.

Ξέρω ότι πρέπει να μάθει να ζει όπως όλοι. Να "πέσει" να κλάψει, να πληγωθεί για να μάθει και να ξανασηκωθεί όπως πράξαμε όλοι μας και πλέον φυλάμε όχι απλά τα ρούχα μας, αλλά ολόκληρη της "προίκα" της ζωής μας.

Τα παιδιά είναι πραγματική ευλογία. Μέσα από τα μάτια τους βλέπεις αλήθειες στις οποίες και η πιο σκληρή καρδιά ραγίζει. Και δεν αναφέρομαι μόνο στη Χριστίνα.

Ρώτησα την μητέρα μου χθες, γιατί ότι αγάπησα στη ζωή μου με εγκαταλείπει και μέσα από το θλιμμένο βλέμμα της άκουσα "μακάρι να είχα" μια απάντηση να σου δώσω". Και εκείνη το παιδί της έβλεπε στεναχωρημένο. Και εκείνη πονούσε όπως θα πονάω και εγώ αύριο μεθαύριο βλέποντας ήτε τη Χριστίνα ήτε το δικό μου παιδί, μελαγχολικό και προβληματισμένο Θέλεις πάντα να το βλέπεις να χαμογελά, να μην έχει έγνοιες και στενοχώριες όμως έτσι είναι ζωή. Έχει τα πάνω της και τα κάτω της. Έχει τα απρόσμενα έχει και τα δεδομένα της. Το θέμα είναι τι δέχεσαι και τι απλά αποδέχεσαι. Σε τι κολλάς και σε τι προχωράς. Αποφάσεις ζωής ή αποφάσεις στιγμής. Όλα έχουν τα ωραία τους.

Όλα αυτά θα πρέπει να τα ζήσει η Χριστίνα, της οποίας τα πρώτα γενέθλια θα γιορτάσουμε σε 6 μέρες, από σήμερα. Μακάρι στην ζωή της να βρει τις δικές της απαντήσεις χωρίς να χρειαστεί να περάσει από χίλια κύματα.

ΥΓ: Εξαιρετικά αφιερωμένο: Throught the eyes of a child - Reamonn

Sweet innocent child,

with your open eyes,

you´ve seen us foul,

we really are

And I know

that we will be tomorrow to their

how can held this glory day?

And I wish that this world will embrace you

from magic stars and mystery.

My open heart...

Why did we make it so hard

this life is so complicated until we see it

through the eyes of a child.

Why did we make it so hard,

this life is so complicated until we see it

through the eyes of a child

I know you,

I´ve seen your face before

you brought me to this open door

afraid to walk through

Please take my hand

And I know that they'll be tomorrow

to their how can held this glory day?

And I wish that this world will embrace you

from magic stars and mystery.

My open heart...

Why did we make it so hard,

this life is so complicated until we see it

through the eyes of a child.

Why did we make it so hard,

this life is so complicated until we see it

through the eyes of a child.