Οι πρίγκιπες δεν υπάρχουν πια!

Πιάνω την κούπα του καφέ. Ζεστός σαν την στιγμή και πικρός σαν τις λέξεις που ακούς από δεξιά  αριστερά. Άσχημη εβδομάδα ξεκίνησε , περίεργα ολοκληρώθηκε η περασμένη και κάθε φορά μου την δίνει ακόμα περισσότερο που προσμένουμε κάτι καλύτερο να χτυπήσει την πόρτα. "Ναι, τώρα θα σου στείλει την καλή είδηση ο ταχυδρόμος", γκρινιάζει ο "διπλανός" μου. "Ας είναι, απαντώ. Μπορεί να ναι κάνας  δίμετρος κούκλος και να φωτίσει την καθημερινότητα μου! Και δώστου οι τσιμπιές πηγαινοέρχονται, και δώστου πειράγματα από το περίγυρο!

Είμαι πεπεισμένη ότι ο πρίγκιπας που μας έλεγαν μαμάδες, θειάδες, και λοιποί συγγενείς όταν ακόμα ήμασταν παιδάκια δεν υπάρχει και είναι καρατσεκαρισμένο! Όπως δεν υπάρχουν και πριγκίπισσες με την ευρεία έννοια του φουστανιού που σέρνεται, οι καλόκαρδες που πριν από τον εκάστοτε πρίγκιπα το μόνο που έκαναν ήταν να πλέκουν! "Έλεος , ρε κοπελιά. 2011 προς 2012 έχουμε, σύνελθε", μουρμούραγε μια γνωστή μου ένα ηλιόλουστο μεσημέρι του Σεπτέμβρη όταν ανοίχτηκε ανάλογη κουβέντα!

Παρατηρώ φιλικά μου ζευγάρια που είναι άξια μνείας πραγματικά. Σε αυτές τις περίεργες εποχές που διανύουμε και οι 2 δίνουν αφενός αέρα στη σχέση και στον εαυτό τους  και αφετέρου υπάρχει εμπιστοσύνη και από τις 2 πλευρές.  Δεν ξέρω αν ακούγεται περίεργο σημασία έχει ότι αποδίδει. Είμαι σίγουρη πως ούτε ο ένας ούτε ο άλλος είχαν πριγκιπικές ή βασιλικές βλέψεις στην ζωή τους. Μάλλον ήταν λίγο πιο ρεαλιστές από τους υπόλοιπους που πετούσαν στα σύννεφα!

Ιδανική σχέση την σήμερον ημέρα δύσκολα βρίσκεται και όταν το καταφέρει αυτός-η μάλλον θα πρέπει να είναι εντελώς τρελός για την αφήσει. Τα λόγια είναι πολύ εύκολο να τα λέμε, στις πράξεις προχωρούμε χωρίς να σκεφτόμαστε και γενικά παρατηρώ πως ο κόσμος δύσκολα ασχολείται με κάτι πέρα από τον ίδιο του τον εαυτό. Μέχρι εκεί μπορεί , έτσι πως κατάντησαν οι καιροί και το δικαιολογώ μέχρι σ'ενα σημείο. Τα προβλήματα είναι πολλά, το παρελθόν πολλές φορές "κολλάει" γιατί το παρόν δεν σε αφήνει να ασχοληθείς με κάτι παραπάνω και γενικά η ζωή κυλάει τόσο αδιάφορα που ούτε κ'εσυ ο ίδιος δεν θέλεις να παραδεχθείς.


" Άντε πότε θα βρεις; και εσύ ένα καλό παιδί, επιτέλους να προχωρήσεις την ζωή σου", αναρωτήθηκε λίγες μέρες πριν για ακόμη μια φορά η μητέρα μου.

"Δεν προλαβαίνω, έχει Σουπερλίγκα, Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, βίντεο, κείμενα κτλ κλτ", είπα εντελώς αυθόρμητα θέλοντας να αποφύγω ακόμα μια ατέρμονη συζήτηση που δεν καταλήγει ποτέ σε ήρεμο διάλογο.

"Όλο μια δικαιολογία μου βρίσκεις" απάντησε.

Αν το καλοσκεφτείς ναι, όλα αυτά είναι ένα μάτσο δικαιολογίες για να αποφύγεις να απαντήσεις το δεδομένο. Πως να ανοίξεις "σπίτι" το 2011 αν οι επιλογές σου για να μην γίνει "εξοχικό" είναι ελάχιστες, όπως και ο χρόνος σου? Και θα μου πεις, τον χρόνο μας , ελεύθερο και μη τον καθορίζουμε εμείς και δίκιο θα έχεις. Μάλλον τελικά μόνοι μας βάζουμε τα χέρια μας και βγάζουμε τα μάτια μας. Γ' αυτό ας μην κλαιγόμαστε . Οι επιλογές μας χαρακτηρίζουν κατά πολύ και το μέλλον μας. Συναισθηματικό και μη. Ασ χαλαρώσουμε λιγάκι, ας βάλουμε λίγο νερό στο κρασί μας και ποτέ δεν ξέρεις πως μπορεί να ανατραπεί το σκηνικό...Ξανθιά... "πρασινάδα" ακούς? Ακούω να λες...Οπότε άσε τους πρίγκιπες για τα παραμύθια! Τα σέβη μου!!


ΥΓ: Το μήνυμα σου με βρήκε πάνω από ένα σωρό χαρτιά , κάρτες και βίντεο που έπονται. Γέλασα αρκετά και δυνατά! Αυτή η μαμά ξέρει πάντα να πετάει ατάκες που αφήνουν ιστορία. Θα μπορούσε απλά να πει:  "Γιέ μου, εσύ είσαι ο ένας, ο μοναδικός, το βλαστάρι της οικογένειας, ο σούπερ - μαν! Πως να μην ψωνιστείς βρε πουλάκι μου μετά??χαχαχχαχαχαχα!

ΥΓ2: Υπομονή θα έρθουν πολύ καλύτερες μέρες, σε καμιά...10ριά χρόνια! Μέχρι τότε λέω να εξαφανιστώ το διήμερο από την Αθήνα μπας και πάρουν λίγο αέρα τα θολωμένα μου μυαλά!


ΥΓ3: Η "μικρή είχε δίκιο": Την αληθινή αγάπη είναι δύσκολο να την βρεις, εύκολο να την χάσεις, και ακατόρθωτο να την ξεχάσεις, για αυτό μην τα θεωρείτε όλα δεδομένα..ειδικά τα άτομα που σας την δίνουν....