"Όλα γίνονται για καλό", είπε και με έβαλε σε σκέψεις. "Πρέπει να μάθουμε να είμαστε δυνατοί για να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες, να είμαστε έτοιμοι για τα αρνητικά που έρχονται στην ζωή μας, να ζούμε την κάθε μέρα σαν να είναι γιορτή".
Και όμως όλα αυτά τα είχα χιλιοακούσει, τα είχα χιλιογράψει. Όταν τα ακούς από στόμα ντόμπρου ανθρώπου νομίζεις πως τα ακούς για πρώτη φορά. Κάπως έτσι ένοιωσα και εγώ. Χάζευα και ρουφούσα λέξεις και για πρώτη φορά δεν συνδύασα εικόνες. Παράξενο και όμως συνέβη. Όλοι οι τοίχοι πέφτουν κάποια στιγμή, ακόμα και οι πιο γεροί ακόμα και αυτοί που στήθηκαν μέσα σε μια νύχτα και κράτησαν χρόνια. Και ναι, είχες απόλυτο δίκιο.
Ότι μας φαίνεται αδύνατο να ξεπεράσουμε μέσα στο θυμό και την απογοήτευση μας υπάρχει πάντα ο τρόπος να βρούμε τον δρόμο που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι βασικά, απλά αν δεν έχεις ανοιχτά "μάτια" δύσκολα θα βρεις έστω και τον ένα. Και στον απολογισμό σίγουρα κάτι θετικό θα βγει, για σένα και μόνο. Απλά ο απολογισμός αργεί να έρθει, όπως και η λύτρωση από αρρωστημένες καταστάσεις.
Πάντα γούσταρα τα ξεκάθαρα λόγια, αυτά που δεν χρειάζονται πολλές "σάλτσες" για να ζητήσεις αυτό που θέλεις. Δυστυχώς η ελληνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια που πολλές φορές γίνεται κατάχρηση των λέξεων. Μπουχτίζεις βρε αδερφέ. Σε τέτοιο βαθμού που αν ακούσεις ακόμα μια από δαύτες θα εκραγείς. Και όλες αυτές οι copy paste εκφράσεις έχουν πάντα το ίδιο νόημα. Δηλαδή, κανένα νόημα.
"Τελικά, ξέρεις τι συνειδητοποιώ και μπορεί να είμαι και λάθος δεν ξέρω. Δεν υπάρχει η έκφραση, ψάχνω ένα καλό παιδί. Όλοι μας ψάχνουμε κάποιον - α να ιντρικάρει το μυαλό μας" του αποκρίθηκα και δεν διαφώνησε. Νομίζω ότι η έκφραση "ψάχνω ένα καλό παιδί" είναι ακόμη μια από τις copy paste που στέλνουμε σε μήνυμα ή λέμε στην καθημερινότητα μας. Καλά παιδιά είμαστε σχεδόν όλοι, πολλοί δεν συμβιβάζονται, άλλοι πάλι αποδέχονται καταστάσεις και παραμένουν κάπου που δεν αντέχουν λόγω συνήθειας. Αργά ή γρήγορα πιστεύω πως και εκείνοι θα επαναστατήσουν.
Είναι όμορφο να ακούς λέξεις , όλοι μας πέσαμε σε τέτοιες παγίδες πολλάκις στην ζωή μας, πλέον αυτό δεν αρκεί. Όταν η χρήση γίνεται κατάχρηση παύεις να ασχολήσε. Ψάχνεις την ουσία. Και όταν την βρίσκεις κατά τύχη, τότε σκέφτεσαι ότι τελικά πραγματικά όλα γίνονται για καλό... Τα σέβη μου
ΥΓ: Μετά από ένα 4ημερο με 40άρι πυρετό που με διέλυσε νομίζω πως μπορώ τουλάχιστον να μιλήσω σαν άνθρωπος. Ευχαριστώ όλους για τα περαστικά αλλά και όσους μου κράτησαν παρέα και άκουγαν τα χειρότερα μέσα στην παραζάλη της αρρώστιας. Ναι, ναι σας αγαπώ πολύ!
YΓ: Σ' ευχαριστώ από καρδιάς για την τόσο όμορφη κουβέντα. Ανθρωποι σαν και εσένα, τόσο σπάνιοι αξίζουν μόνο τα καλύτερα και είμαι σίγουρη πως θα τα έχεις...
Και όμως όλα αυτά τα είχα χιλιοακούσει, τα είχα χιλιογράψει. Όταν τα ακούς από στόμα ντόμπρου ανθρώπου νομίζεις πως τα ακούς για πρώτη φορά. Κάπως έτσι ένοιωσα και εγώ. Χάζευα και ρουφούσα λέξεις και για πρώτη φορά δεν συνδύασα εικόνες. Παράξενο και όμως συνέβη. Όλοι οι τοίχοι πέφτουν κάποια στιγμή, ακόμα και οι πιο γεροί ακόμα και αυτοί που στήθηκαν μέσα σε μια νύχτα και κράτησαν χρόνια. Και ναι, είχες απόλυτο δίκιο.
Ότι μας φαίνεται αδύνατο να ξεπεράσουμε μέσα στο θυμό και την απογοήτευση μας υπάρχει πάντα ο τρόπος να βρούμε τον δρόμο που θα μας βγάλει από το αδιέξοδο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι βασικά, απλά αν δεν έχεις ανοιχτά "μάτια" δύσκολα θα βρεις έστω και τον ένα. Και στον απολογισμό σίγουρα κάτι θετικό θα βγει, για σένα και μόνο. Απλά ο απολογισμός αργεί να έρθει, όπως και η λύτρωση από αρρωστημένες καταστάσεις.
Πάντα γούσταρα τα ξεκάθαρα λόγια, αυτά που δεν χρειάζονται πολλές "σάλτσες" για να ζητήσεις αυτό που θέλεις. Δυστυχώς η ελληνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια που πολλές φορές γίνεται κατάχρηση των λέξεων. Μπουχτίζεις βρε αδερφέ. Σε τέτοιο βαθμού που αν ακούσεις ακόμα μια από δαύτες θα εκραγείς. Και όλες αυτές οι copy paste εκφράσεις έχουν πάντα το ίδιο νόημα. Δηλαδή, κανένα νόημα.
"Τελικά, ξέρεις τι συνειδητοποιώ και μπορεί να είμαι και λάθος δεν ξέρω. Δεν υπάρχει η έκφραση, ψάχνω ένα καλό παιδί. Όλοι μας ψάχνουμε κάποιον - α να ιντρικάρει το μυαλό μας" του αποκρίθηκα και δεν διαφώνησε. Νομίζω ότι η έκφραση "ψάχνω ένα καλό παιδί" είναι ακόμη μια από τις copy paste που στέλνουμε σε μήνυμα ή λέμε στην καθημερινότητα μας. Καλά παιδιά είμαστε σχεδόν όλοι, πολλοί δεν συμβιβάζονται, άλλοι πάλι αποδέχονται καταστάσεις και παραμένουν κάπου που δεν αντέχουν λόγω συνήθειας. Αργά ή γρήγορα πιστεύω πως και εκείνοι θα επαναστατήσουν.
Είναι όμορφο να ακούς λέξεις , όλοι μας πέσαμε σε τέτοιες παγίδες πολλάκις στην ζωή μας, πλέον αυτό δεν αρκεί. Όταν η χρήση γίνεται κατάχρηση παύεις να ασχολήσε. Ψάχνεις την ουσία. Και όταν την βρίσκεις κατά τύχη, τότε σκέφτεσαι ότι τελικά πραγματικά όλα γίνονται για καλό... Τα σέβη μου
ΥΓ: Μετά από ένα 4ημερο με 40άρι πυρετό που με διέλυσε νομίζω πως μπορώ τουλάχιστον να μιλήσω σαν άνθρωπος. Ευχαριστώ όλους για τα περαστικά αλλά και όσους μου κράτησαν παρέα και άκουγαν τα χειρότερα μέσα στην παραζάλη της αρρώστιας. Ναι, ναι σας αγαπώ πολύ!
YΓ: Σ' ευχαριστώ από καρδιάς για την τόσο όμορφη κουβέντα. Ανθρωποι σαν και εσένα, τόσο σπάνιοι αξίζουν μόνο τα καλύτερα και είμαι σίγουρη πως θα τα έχεις...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.