Γυναίκα..

Ημέρα της γυναίκας σήμερα. Βασικά από την τηλεόραση το είδα, για να πω την μαύρη μου αλήθεια. Έχω χάσει λίγο τις μέρες. Χρόνια πολλά.. Αλλά απο την άλλη σκέφτηκα και το εξής: Δηλαδή τι ακριβώς πρέπει να γιορτάσω σήμερα? Οτι είμαι γυναίκα? Αυτό δηλαδή είναι θέμα για εορτασμού, ή αφορμή για έξοδο? Δηλαδή αν θέλω να βγω με τις φίλες μου έξω πρέπει να περιμένω την 8η Μαρτίου? Μπα..Σκέφτομαι: Εμείς εδώ, στις ανεπτυγμένες ευρωπαϊκά χώρες ζούμε ανεξάρτητα. Δουλεύουμε ψηφίζουμε, ζούμε! Απο την άλλη υπάρχουν και κάποιες άλλες χώρες όπου η γυναίκα δεν έχει απολύτως καμία υπόσταση και απλά θεωρείται "μέσο" αναπαραγωγής και τίποτα παραπάνω! Αυτό σαφώς και δεν το δέχομαι και για αυτό ναι, οφείλω να γιορτάσω!
Το 1910 στην Κοπεγχάγη καθιερώθηκε η συγκεκριμένη ημέρα, ως παγκόσμια μέρα της γυναίκας. Από τότε γιορτάζεται κάθε χρόνο σε όλο τον πλανήτη, ακόμα και σε χώρες - περιοχές όπου το γυναικείο φύλλο ζει υπό καταπίεση, χωρίς να έχει κανένα απολύτως δικαίωμα.
Μεταξύ μας η γυναίκα είναι περίεργο όν, μοναδικό! Ζει για τον άνδρα και παράλληλα προσπαθεί να είναι ανεξάρτητη από αυτόν. Αρνείται την καταπίεση και διώχνει την προσφορά. Ζητάει το δύσκολο και πετάει το εύκολο. Δεν δέχομαι την ισότητα των δυο φύλλων για την οποία πολλές κοπιάζουν. Εξακολουθώ να πιστεύω πως ο άνδρας επιβάλλεται να είναι ένα σκαλί πάνω από την γυναίκα όχι γιατί είναι άνδρας, και "πρέπει" αλλά γιατι επιβάλλεται να είναι ο αρχηγός, ο κυνηγός το κάτι παραπάνω που θα αγκαλιάσει το "αδύναμο" φύλλο, δίνοντας του σιγουριά και ασφάλεια. Οι ρόλοι μοιραστηκαν στο πολύ μακρινο παρελθόν. Οι καιροί το ξέρω αλλάζουν, οι άνθρωποι δεν θα το έλεγα , αλλά πάντα κατ' εμε η γυναίκα θα παίζει τον δικό της μοναδικό ρόλο σε όποια κοινωνία και αν ανήκει και με όποια ταμπέλα της έχουν κρεμάσει. Είτε είναι μάνα, αδερφή, σύντροφος, επιχειρηματίας, φεμινίστρια, εργαζόμενη, νοικοκυρά. Κάθε μια απο αυτές έχει ανάγκες , θέλω , συναισθήματα τα οποία χρειάζεται να μοιράζεται. Να δίνει και να της δίνουν. Οπότε σίγουρα χρειάζεται τον άνδρα να την συμπληρώνει.

Υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα γυναικών που δηλώνουν οτι ζουν πολύ καλύτερα χωρίς τους άνδρες, και ακόμα περισσότερα που εξαρτώνται από αυτούς. Καθένας ακολουθεί τον δικό του τρόπο σκέψης και ακολουθεί τον δρόμο που τον βολεύει περισσότερο ή που τον καλύπτει περισσότερο.
Κάποια στιγμή ήρθε ενα e-mail, το οποίο δεν σταματούσε να μου υπενθυμίζει πόσα πράγματα καλείται να κάνει μια μητέρα. Στην αρχή μου φάνηκε αστείο, εν συνεχεία ομως κατάλαβα πόσο ρεαλιστικό ήταν. Και είναι πολλά! Αλλά αυτός δεν είναι και ο ρόλος της? Οι γυναίκες γεννιόμαστε με το μητρικό φίλτρο μέσα μας, αναζητάμε μόνες μας την φροντίδα και την προστασία κάτι που ο άνδρας το έχει σε πολύ μικρότερη κλίμακα. Εκείνος θέλει μόνιμη φροντίδα! Παιδί είναι και αυτός. Αρα λειτουργείς ανάλογα!
Δεν ξέρω τι θα κάνω σήμερα, βασικά το κεφάλι μου κοντεύει να σπάσει. Μπορεί να αγκαλιάσω ένα "παιδί", μπορεί να κουρνιάσω στη γωνιά μου διαβάζοντας κάτι που θα με ταξιδέψει. Το καλό είναι οτι μετράω αντίστροφα για την άδεια. Αυτή είναι η μόνη την οποία θα γιορτάσω! Χρόνια πολλά σε όλες, όπως την εκφράζουν την κάθε μια! Τα σέβη μου