Γυναικεία διαίσθηση..

"Το μυρίζομαι από μακρυά", είχε πει κάποτε μια φίλη σε μια κουβέντα , θεωρώντας δεδομένο το κέρατο που έτρωγε, έφαγε ή που θα της χτυπούσε την πόρτα στο μέλλον. Γιατί ένα κέρατο είναι αναπόφευκτο, θα σου χτυπήσει την πόρτα ακόμα και αν δεν ξέρει την διεύθυνσή σου..Άλλωστε το google πλέον όπως ανέφερα και παλαιότερα μπορεί να σου ανοίξει για τα καλά τα μάτια. Δεν χρειάζεται να ρωτήσεις και πολλά. "Γυναικεία διαίσθηση" μου σχολίασε κάποια στιγμή ένας φίλος. Τα μυρίζεται όλα, δεν χρειάζεται να πεις και πολλά. Μαλακίες θα σου πω εγώ. Γυναικεία περιέργεια λέγεται, άγχος για το τι θα της ξημερώσει το αύριο, με αποτέλεσμα να τρώγεται με τα ρούχα της και να ψάχνεται για να δώσει απαντήσεις στα πολλές φορές εντελώς παιδιάστικα ερωτηματικά της. Άλλες πάλι έχει πληροφορίες, είδε όνειρο, αισθάνεται περίεργα, έχει προαίσθημα (κτλ κτλ) προκειμένου να καλύψει την κουτσομπόλα που κρύβει μέσα της. Και μια κουτσομπόλα την κρύβουμε όλες μας, ακόμα και οι άνδρες δεν είναι απαραίτητα γυναικείο προνόμιο, και δεν είναι απαραίτητα τόσο άσχημο όσο ακούγεται . Άλλες μ'αυτό οδηγήθηκαν στην καταστροφή και σ' άλλες τους άνοιξε τα μάτια γιατί προφανώς ζούσαν στο δικό τους μοναδικό συννεφάκι και δεν ήθελαν να το πιστέψουν. Πρίν λίγο καιρό αναζητώντας, ανακάλυψα κάποια πράγματα και το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν εκείνη η έκφραση "Γυναικεία διαίσθηση", και λέω: "Ωραία δικαιολογία". Γέλασα γιατί, εμένα καμία γυναικεία διαίσθηση και καμιά χαρτορίχτρα δεν με οδήγεισαι στο να αναζητήσω. Η κοινή λογική ήταν πόσο μάλλον όταν έχεις φάει ψέμματα με το κουτάλι, ίσως και μια δόση περιέργειας.
Πλέον γελάω, παρατηρώ και σκέφτομαι πως από τότε που γεννήθηκαν οι δικαιολογίες από τότε που μπήκε σαν λέξη στο κοινό ελληνικό λεξικό (και όχι στο "ιδιαίτερο" του Μπαμπινιώτη) ξεχάσαμε τι σημαίνει αυθεντικότητα. Καμία γυναικεία διαίσθηση δεν σε οδηγεί να παρακολουθήσεις τον σύντροφό σου ή τον φίλο σου, τον κολλητό σου, το αδερφό σου για να δεις αν σου έχει πει την αλήθεια. Περισσότερο είναι η ανασφάλεια την οποία έχεις αποκομίσει μέσα από κάποιες τραυματικές εμπειρίες της ζωής σου
Βέβαια κάποιοι άνθρωποι έχουν μια τάση να "υπερφουσκώνουν" καταστάσεις στον εγκέφαλο τους με αποτέλεσμα ,χωρίς λόγο, να τρώγονται με τα ρούχα τους, τα καλλυντικά τους, τα έπιπλά τους κτλ. Εκεί είναι άλλου παπά Ευαγγέλιο που έλεγε και ο πατέρας μου. "Έχω ένα τηλέφωνο μιας καλής ψυχολόγου" θα πω εγώ. Χρήζουν παρακολούθησης γιατί η ζήλια τους αγγίζει το απαγορευμένο - αρρωστημένο άρα μη φυσιολογικό Δεν την γούσταρα ποτέ μου την ζήλια. Σε φθείρει απίστευτα και συν της άλλοις σε οδηγεί πολλές φορές σε λάθος συμπεράσματα και βεβιασμένες παιδιάστικες κινήσεις. Προτιμώ αν και πάντα δεν είναι εφικτό να τα ακούω ευθέως τα "κακά" μαντάτα και να τα λέω επίσης. Δεν θα αρνηθώ ότι ζηλεύω, αλλά πάντα μέσα σε λογικά όρια, αν έχει όριο η ανθρώπινη συμπεριφορά!
'Αποφεύγεις " μου είχε πει πριν κάποια χρόνια το "καρφί", γιατί κατά βάθος ξέρεις πως κάτι θα ανακαλύψεις και το αρνείσαι. Μα η ιστορία σε δικαιώνει πάντα στο τέλος. Καθένας παίρνει ότι του αξίζει, και έτσι έγινε. Καταλήγω στο εξής:Δεν χρειάζεται καμία διαίσθηση και κανένα όνειρο και καμία χαρτορίχτρα για να σου επιβεβαιώσουν ότι ο γκόμενος - α σου είναι πιθανό να έχει ακόμη "σχέσεις" με τον πρώην ή την πρώην του και να μην στο λέει, γιατί ξέρει ότι θα λυσάξεις. Επίσης δεν χρειάζεται ιδιαίτερο μυαλό για να καταλάβεις ότι όταν δεν θα είσαι μαζί του το μάτι του θα πέσει στον κώλο της ξανθιάς απέναντι. (Το κορμί του πατριώτη που λέγαμε) Και να σου πω και κάτι, χαλάρωσε! Καθένας έχει τις ιδιαιτερότητες του, αν δεν μπορείς μάζεψε τα και αναχώρησε για αλλού. Αυτό βέβαια είναι το εύκολο της υπόθεσης όπως είχε πει εύστοχα κάποτε ένας φίλος. Το δύσκολο είναι να είσαι εκεί. Γιατι αν δεν χτυπήσεις δεν θα μάθεις ποτέ πώς είναι να σηκώνεσαι! Ρώτα και εμάς! Τα σέβη μου

ΥΓ Τα ακούς λέω?Τ' ακούω να λες! Ευχαριστώ για την κουβέντα. Πολλά φώτα, κρύο αλλά ζεστές καρδιές και τρυφερά λόγια από ανθρώπους που ξέρω και ξέρουν ότι μια "εικόνα" δεν είναι ποτέ αρκετή!Κeep up the good work!