Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Με "ένα" daquiri αγκαλιά!


Η σχέση μου με το ποτό δεν ήταν ποτέ καλή. Άντε στο τσακίρ κέφι την Ursus με sprite να συνόδευε και κάνα σφηνάκι μετά από έντονες πιέσεις! Την έκφραση, "πάλι με νερό θα την βγάλεις", την έχω ακούσει ουκ ο λίγες φορές από την παρέα μου η οποία είναι το ακριβώς αντίθετο από μένα και ακόμη περισσότερο!
"Δεν χρειάζομαι να μεθύσω καλέ, για να έρθω σε κέφι, είμαι σούργελο από μόνη μου", επαναλάμβανα συνεχώς προκειμένου να σταματήσει η καζούρα! Έκφραση που ομολογώ ποτέ δεν έπεισε κανέναν!
Όπως όμως για όλα τα πράγματα που λες όχι , έρχεται η ώρα που τα κάνεις, έτσι και εμένα ήρθε η δική μου. 4 daquiri φράουλα, και μάλιστα με την συγκατάθεση μου, γλύκαναν χθές τον ουρανίσκο μου και βεβαίως έλυσαν σε μεγάλο βαθμό την γλώσσα μου, η οποία άρχισε να λέει με περίσσια ευκολία, αλήθειες που κρατούσε προς έκπληξην όλων των παρευρισκομένων
"Τελικά έχεις πλάκα όταν πίνεις λίγο παραπάνω", ψέλλισες και μπορεί να μην έχεις άδικο. Αυτό που κρατάω από την χθεσινή βραδιά ήταν η απίστευτη όρεξη μετά από μέρες που ο μπάσταρδος ο ανάδρομος με έχει πεθάνει. Σε σημείο που διόλου με ενδιέφερε αν κάποια στιγμή η παρέα διασπάστηκε και έμεινα με το Ρουλάκι να κάνουμε ατελείωτες συζητήσεις περί σχέσεων - γουρουνιών - διακοπών. Οι τριγύρω δεν με απασχόλησαν, το μυαλό μου είναι σε σταθερή σκέψη πλανητικών ταξιδιών, έτσι λυπάμαι αν διαολόστειλα κανέναν.
Ο Μιχάλης απηύδησε, η Ντίνα με τον πόνο της, η Ρούλα ψάχνει να βρει απαντήσεις, ο πλανήτης ...στο δικό του πλανήτη και εγώ πιο χαλαρή από ποτέ, παρατηρούσα διαφορετικές αντιδράσεις ανθρώπων της διπλανής πόρτας.
Το daquiri το απήλαυσα μέχρι τελευταίας γουλιάς, και δικαίως βαφτίστηκε με δόξα και τιμή το ποτό του φετινού καλοκαιριού. Γιατί το περσινό καλοκαίρι στην πρώτη μου απόπειρα να γνωριστούμε τα δυο μας δεν μπορούσα να οδηγήσω για το σπίτι, μόλις με ένα. Το γεγονός ότι με τετράδα κατάφερα και να οδηγήσω και να μην με μαζεύουν νομίζω ότι είναι μια πολύ καλή εξέλιξη!
Δεν μου αρέσουν οι φανφάρες και τα πολλά λόγια, έχω ακούσει πολλά στην ζωή μου. Αυτό που μου αρέσει ήταν αυτό που βλέπω τριγύρω, ανθρώπους γελαστούς και πρόθυμους, όπως αυτούς που παρατήρησα χθες Νομίζω πως το καλοκαίρι αλλάζει και τους πιο δύσπιστους Τους μεταμορφώνει σε ανθρώπους γεμάτους ενέργεια και πρόθυμους να μοιράζονται σκέψεις εμπειρίες και στιγμές. Δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάει το ποτό σε αυτές τις περιπτώσεις. Στη δική μου, έπαιξε ένα ρόλο,χθες Νομίζω οτι απλά είμαστε όλοι σε διάθεση αλλαγών και καινούργιων , μα εντελώς καινούργιων εικόνων, ρεαλιστικών όμως και όχι ουτοπικών που λέει και η σβούρα!(καλά τα λες, να τα έπραττες κιόλας θα ήταν πολύ καλύτερα)
Κρατάω μια πολύ ζεστή εικόνα του χθες και προχωράω σε μια πιο ρεαλιστική του σήμερα. Και αυτό το κατάλαβα απολύτως νηφάλια! Τα σέβη μου



ΥΓ Το μαύρισμα είναι μέχρι στιγμής η αφορμή. Ας προχωρήσουμε στην ουσία, κάποια στιγμή...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.